Het wil maar niet sneeuwen of vriezen,
de herfst is hardnekkig honkvast,
het schaatsvolk zit stevig te kniezen,
de borstrok komt niet uit de kast.

Die tochten langs Friese elfsteden,
’n slee met een rendier ervoor,
zijn iets uit ’n wazig verleden,
toen winterde het nog aldoor.

Geen weer is het voor wollen sokken,
laat staan voor ’n ijssportoutfit,
maar voor je het weet zorgen vlokken,
voor sneeuw en een kerstmis in’t wit.

.