2022 - week 23

Onze Klaas zin da’k moes probeeren over vrolijke dinger te schrijve en warèmpel, d’r kwame dees week plezierige zaken op ons pad. Hulliejen Harrie, de innegste bruur van onze Klaas die d’r nog is, waar zestig jaor getraowd, mar uurst wóttie niks viere, want hij wónt klèin en hi de leste jorre zóveul ellènde meegemakt da d’r gin fiststemming bijpaast. Toch wóttie ’t teleste wel viere mi ’n klèin gruupke thuis mi Zusse, z’n vrouwke, en Gerries, z’n innegste leevende zuster, en d’re mins Hans en mi ons. En ’t wier heel gezellig. Ze han ’n fliesitasie van de kunning en van de kommissaris van de kunning gehad en d’n bùrgemister waar èiges op bezuuk gekomme! Bij lèkker gebak en alterand eetesgrèij zate wij herinneringen op te haole, ok òn hullie veulste vruug gestùrve dochter Carolien, We gonge mi’n goei gevuul nor huis.

Van de week kwaamp vriendin Ria ùit Gimmende um ’s bij te buurte en same wa te frotte òn ’n sieraad. We han van pèirse stof ’n modèl geknipt en daor alterand blinkgrèij opgenèijd. Ondertusse kosse we bijklètse. Ria is ’n bietje ouwer as ikke, mar ze lekt veul jonger. Ze hi nog ’n lijntje van ’n durske van 18. Ze zin da ze steeds klèinder wier en da’s ok zoo mi men. Dalijk bleft’r niks over. Onze Klaas docht da gin man da èrg vent, behalve de Dela. We han schik en d’n ted vloog. We viete unnen bottram en rond drieje moes Ria wir op huis òn. Ze ha unne lèkkere cake meegebrocht en da kwaamp goewd ùit, want da grèij waar goewd besteed òn de konzervator van ’t Slagermuseum in D’n Bosch die saanderdaags hier kwaamp um men te strikke vur de opening van de Koen Nieuwendijk Expositie in de Choorstraot. Da’s pas half juli en gò ik wel doen.

Toen de post hier donderessmiddes unnen brief ùit Amsterdam in de bus daowde, makte m’n hart ’n sprungske. Zoowas ge wit, schrijf ik al jorre mi A.F.Th. van der Heijden en ik makte m’n èige zùrge, want ik ha al mònde niks mer van hum geheurd. Daor moes iets gebeurd zen, want Adri is unne traowe schrijfvriend die alted reageert. En nou laas ik dattie heel hard gevalle waar en nie mer kos loope. En ’t noodlot ha hullie dùbbel getroffe. Want Mirjam, z’n mooi vrouwke, waar in de keuke van ’n trèpke gekukeld en ha d’ren enkel gebroke. Ze ware bèij ‘ontpoot’ en kosse ginnins mer nor de brievebus! Hij schrief dattie de nij buukskes ‘Èn gij geleuft dè!’ en ‘Vlinders in d’n buik’ die ik bèij toegestuurd ha, heel schón vond.

Wij leeve hier mi spanning nor de zondag toe. We zen heel blij da nò vier jaor ’t Brabants Dialektefestival in Lieshout wir durgi. Op zondag 12 juni hen wij unnen drukken dag. (Onze Klaas denkt wir da’t daor zenne leste keer zal zen.) Um half een wordt op de Kiosk ’t fist geopend dur de kommissaris van de kunning. En daornao treeje d’r op zó’n tien lokasies in ’t dùrp tot half zes, binnen en buite wel dèrtig artiesten ùit hil Brabant op! Die willen ammòl laoten heure hoe mooi ’t Brabants dialekt is en bij die artieste heure wij dus ok. Ik weet nie of m’ne rug ’t haauwt, mar as ’t innigzins kan, zen we d’r bèij! We doen ons veurstelling same mi Annelieke Merx. ’t Kumt vaneiges is d’r en Lya, Cohda Krek en Wim Daniëls en nog veul meer...! ’t Festival is gratis toegankelijk. Meer info op de website: www.brabantsdialectenfestival.nl.

geschreven door: Bèt van Klaasse