De Vughterpoort (restant Pieckepoort). Het staatswapen boven de ingangspoort werd later ingemetseld in de tuinmuur van het Noordbrabants Museum grenzend aan het Oud Bogardenstraatje. Foto: SA nr. 0003414

De derde stadspoort die in de Vughterstraat gebouwd werd, is de Pieckepoort. Al in 1399 komt zij onder de naam Pickepoerte in de Stadsrekeningen voor. De Pieckepoort lag ongeveer in het midden van het huidige Wilhelminaplein (Heetmanplein). Het bestond uit een imposant, vierkant poortgebouw met vier hoektorens en een puntdak. Ter beveiliging ervan werd in 1498 een voorpoort gebouwd. Die werd geflankeerd door twee hoge torens en was door dikke zijmuren met de hoofdpoort verbonden. Op torens en puntdak stonden zeven ranke torenspitsen, vandaar de naam Pieckepoort. In die tijd een van de mooiste en meest uitgebreide stadspoorten in Nederland. Bij het beleg van de stad in 1629 werd de stadspoort zwaar beschadigd. Na lang soebatten werd zij in 1728 op de meest goedkope wijze gerestaureerd. De voorpoort met de zijmuren werden gesloopt. De zeven torenspitsen en het hoogoprijzende dak verdwenen eveneens. Het unieke gebouw was daardoor zijn monumentale karakter volkomen verloren. Wat overbleef was een bunkerachtig complex. Bij de ontmanteling van de stad in 1890/1891 werd het gehele bouwwerk afgebroken. In de zijgevel van het flatgebouw aan het Sonneveld is in hardsteen een reliëf van het poortgebouw aangebracht. Behalve de fundamenten onder het Heetmanplein, is het enige overblijfsel van de Pieckepoort de grote gevelsteen (met jaartal 1827), die in de voorgevel boven de ingang van de hoofdpoort zat. Bij de afbraak werd deze steen naar de gemeentewerf gebracht en verder vergeten. In 1960 werd hij herontdekt en in de tuinmuur van het Noordbrabants Museum gemetseld. Deze tuinmuur loopt langs het Oud Bogardenstraatje.