week 44 - 1 november 2023  - 259 Ad Borremans heeft natuurlijk weer een prachtig verhaal: Ceedee Op school ojje ze ok al gauw ien de gaote da’k ginne goeje zanger waor. Da maarkte iek wel as wij moesse zienge op ’t schoolfjeest, want dan vrooge ze aon mij om mar iets te doen meej uitbeelde van bepaolde fieguure, zowas ’n bwoom of zoow of ien ieder geval iets waor da gin geluid uit moes komme. Lotter em iek wel ies saome meej mijn broers op ’n feesje wa leekes gezonge, tenminste zienge as wij dan meej z’n vieren daor stienge, zonge de aandere dreej ’n koeplet en iek deej dan aljeen meej meej ’t refrein, ’n bietje pleebekke, zoow dakker toch bij woorde.

Jan Luysterburg

Mar toen vrooge ze mijn om mee te gaon nor ’n opnaame studiejoow om ’n ceedee op te gaon neeme. Da was bij de dweilbaand ’t Nuk me niks. Die manne gienge ok ’n bijdrage leevere op de karnevalsceedee van de Snoeken. Zullie spulde daorop ’n leeke van Rowan Heeze, lwoop nor de tap toow leij. Da kende wel ij. Wij ojje daor van gemokt lwoop nor de tap toow Foos, want Foos was toen de priens ien Wjeeldrecht, ien die jaore. 

Wij stienge daor ien dieje studiejoow ien Rwoozendaol, en moesse dan jirst nog wa ienzienge en spuule. Iek docht dees wor ’t begien van mijn zangkarjeere, da kan bekaant nie aanders. Wij ojje al ’n kjeer of vier vijf ooze tekst gezonge en die manne van ’t Nuk de muziek gespuld. De bakke bier die wij baaj ojje waore ok al bekaant op toen da Wim Stjeentjes van de studiejoow zeej: 'we gaon nog jinne kjeer speule en zienge en dan neeme we de plaot op'. 

Wij deeje oos stienkende best om alles goed te laote verlwoope en Wim bleef mar draaje aon de knoppe, want ij woorde iets da nie goed was en kreeg er da nie uit. Mar op ’t lest oj tie ’t dur en wies watter mies was IJ zeej teege mijn: Bij jou woor iek iets speesjaals ien de stem'. Iek kon aljeen twij stemmug zienge, zeettie en vroog aon mijn om efkes buite te gon staon zoow da zullie de plaat op kunne neeme. Dus neeje ’n zanger ies ter aon mijn nie verloore gegaon, al vien iek zelluf dagget onder de does toch best wel aordug klienkt ak daor ston te zienge.

Peter Borremans reageert eerst nog even op mijn verhaal over meetellen in de Randstad. Hij schrijft: 'Ik tel als Brabander en als stotteraar in de Randstad niet meer mee. Als je in de Randstad geboren bent en plat praat, dan tel je weer wel mee. Ik denk dat er juist mensen in de Randstad wonen die genieten van de zuidelijke dialecten. En ook in de Randstad wonen mensen met een spraakgebrek.'

De eerste beste zegswijze die Peter vermeldt: Vur 't zienge de kerk uit, wat een gezegde is voor coïtus interruptus.

Uit het Bergs woordenboek haalt hij:

'n Toontje n'òòger zinge. (Een toontje hoger zingen).

Ge drink mar water, dan leer d'elder zinge (gezegd als een kind zeurde om limonade).

'n Zingende Mis is een Mis waarin wordt gezongen door priester en koor, veelal op hoogtijdagen. Voorbeeld: Oeneer is de zingende Mis?

Ook in het Halsters woordenboek heeft Peter het nodige gevonden:

Ik zieng nie vor ne cent, or. (Onder die voorwaarden doe ik het niet, hoor).

De die ziengt altij 't zelfde liedje (Zij kan maar over één ding praten).

Diej gao nog wel zienge, as z'm mar lang genogt in 't kotjen houwe. (Die gaat nog wel doorslaan, als hij maar lang genoeg in het gevang zit).

Ziengend spreken om in het veld boodschappen door te geven (louwe). De koewachters louwden, om zo bodschappe deur te geve.

Vogeltjes die te vroeg zinge zijn voor de poes. A ge te vlug of te vroeg van iets wul geniete, wordt da dikkels afgestraft.

'Elk vogeltje zingt zoas 't gebekt is', zeg Petruske, 'mar op 'n saxofoon blaoze da kunne ze nie.'

'Da's gin fluitje van 'n cent', zee Van Geel, en hij floot d'n godsganselijke dag.

D'r zit nog wel 'n bietje meziek in. D'r is nog wel wa ruimte/speuling om 't voorstel aon te passe.

Hij is mee de meziek mee. Hij is t'r vandeur zonder te zegge waornaortoe.

In het boek Brabantse Wijsheden trof Peter aan: Waor veul gezongen wordt en weinig gedronken, daor motte nie zèn.

En uit het boek West-Brabantse Streekwoorden haalt hij: A't mar waor is, zingen ze in de jodenkerk. Dit wordt gezegd als men aan iemands woorden twijfelt.

Iets grappigs vond hij in het boek Streek en Taal Oost-Brabant: Ik heur d'r hier wel 'n stuk of vier, zin d'n dirigent, die d're kop nie opedoen.

Tot slot nog wat uit het boek De Brabantse Spreekwoorden: 't Is mis met de goudvink, ze zingt nie. (Het meisje waarmee de vrijer wilde trouwen, bleek minder te bezitten dan hij verwachtte).

Hier laten we het dan weer bij, al had Peter nog veel meer gevonden.

Tot volgende week!

Geschreven door: Jan Luysterburg