week 41 - 11 oktober 2023  - 256 Voor Yvonne Rijk gaat de tijd snel:  'Ut ies al wer destag. Vur mijn gaot de tijd veuls t'aard. Dus iek zal ies meej gaank begiene aon mun stuukske veur de Zuidwestkraant. Jao, meej gaank, da zen twej woorde die iek jeel diekels gebruik. En ien veul verschielende betjeekeniese. 's Morges moet iek altij jeest effe oep gaank komme, mar at de gaank er dan jeemel ien zit dan gao veur de rest van den dag mjeestal alles wel meej gaank.

Jan Luysterburg

Nen dag per week pas iek altij oep de kleine van mun dochter. Nou da manneke kan mijn ok goed aon de gaank ouwe. Iek vien da wel plezierig. Mjeestal lustert ie wel goed, mar netuurlek gaot ie ok wel ies zun eige gaank. Veur de goeie gaank van zaoke moet iek dan toch wel ies un bietje kwaod worre.

Lest aoij iek um aon gaank gezet mej wa speulgoed. Iek was zelf mej mun eige waark aon de gaank gegaon. De deur van de gaank stieng ope en ineens woor iek un gekletter. Toen a'k meej gaank gieng kijke zaog iek dattie un vaoske uit de gaankkas g'aold oi en oep de groond kepot gegwooid. Toen wier iek toch un bietje kwaod en zeej: "Agge nie maokt dagge daor meej gaank weg zijt, dan meude nie mjeer bij oma komme wur."

Netuurlijk mjeende iek daor nieks van, mar veur de goeie gaank van zaoke moete sewijle toch ies wa zeggen eej.

Vroeger kwam iek altij bej un taante die ien ut bejaordenuis zoot. Ak daor biene kwam zoot ze altij aon nen sjal te braaje. En ut was altij dezelfde sjal. Duus veul gaank zoot er nie ien. A'k dan wel ies zeej: "Dieje sjal van jou, daor ziet nie veul gaank ien", dan antwoorde z'altij: " Vrouwke bedjeeme schiet iek ien gaank en dan zuuld'ies zien oe gaauw dattie klaor ies." Mar ak dan de volgende kjeer wer kwam dan ooi er nog nie veul gaank ien gezeete, want ei was nog nie veul langer gewoore.'

Nou Yvonne, d'r zit letterlijk en figuurlijk veul gaank in jouw veraol.

Te Laot
'Meej ’t woord meej gaank kunde ienderdaod wel verschiellende kaante n’op. Mar iek zoot eigeluk te dinke aon ’n paor vurvalle waor da meej gaank ien vurkomt. ’t Jirste ies van d’n tijd d’ak nog kerwaajde as tiemmerman. Iek waor bij meesse bezzug meej ’n verbouwing van zullie uis. Da moes meej gaank klaor want de vrouw des uizes was zwanger en wouw perséé bevallen ien ’n uis da jeelemaol klaor was. Nouw waor iek daor ien de week saoves bezzug en ok op zaoterdag. ’t was op unne vrijdagaovund, weet iek nog wel, en iek oj daor de deur van de graos derien gange, toen a’k klaor waor en nor uis woow gaon, was ter gin mees tuis en dus stook iek de sleutel van de graosdeur ien munne zak vur d’n aondere dag opnuuw te gaon kerwaoje. Mar iek waor nog mar net tuis toen de tillefoon gieng van zullie, want ze konne nie ien de graos en daor zoot d’n ond ien, iek oj da nie gezien, mar ij blafte alles aon mekaore, zeeje ze en of da’k meej gaank trug kon komme om de deur oope te draaje. 

’n Aandere kjeer da meej gaank ien m’n gedachte komt was bij ’n waandeling die wij gedaon emme meej ’n groepke ien Griekeland. Wij liepe daor dur wa dorpkes en ’t was nog ’n kieloowmeeter of vijf dink, toen datter jeene zeej dat ie woognwoodig met de broek af moes. Iek zeg nog efkes volouwe we zen der zoow baaj oos eindpuunt, en bij dieje teverna kunde dan nor de plee. Mar oe mjeer wij ien de burt van oos eindpuunt kwaame, gieng ’t tempoow steeds wijer omwoog en ij gieng steeds mjeer nijpe om alles bienne touwe. Ak daor zen, zeej tie gon iek meej gaank nor de pleej. As leste puunt moesse we ’n druuke weg ooversteeke en ’t duurde nog al laank vur damme dur konne lwoope en liep ie rondjes en mar nijpe. IJ gieng as jirste artlwoopend de weg oover mar toen dattie d’r bekaast oover was, bleef tie staon, ’t was te laot zeettie. ’t Jirste wa tie toen deej was meej gaank ’n schwoone broek aontrekke.'

Dit hilarische verhaal is natuurlijk geschreven door Ad Borremans.

Uit de weer rijkelijk gevulde envelop van Peter Borremans halen we het volgende:
'Op zaoterdag zestien september zoot iek op de weesee te poepe, en munne buurman van de wielershirts stong buite en riep me toen, dus iek gieng meej gaank de weesee af.

Omgekjeerd gao iek meej gaank naor de weesee, want aanders poep iek ien munne broek.'

Ook Peter kan in veel situaties het woord 'gaank' toepassen:

't Liefste gaon iek munne eige gaank.

Op maondag aachttien september ad de wind tijdens 't onweer, de gaank 'r ien.

Iederjeen die buite vurbaaj mun uis komt et z'n eige gaank.

Meej gaank op iets reagere ken ik niej. De gaank 'r ien ouwe ken iek wir wel.

IJ et aaltij de langste rij en de vuilste gaank (Hij heeft altijd pech of hij denkt dat hij altijd pech heeft).

Gao taor ies meej gaank weg!

Zullie gaon d'r eige gangeske.

Tot volgende week!

Geschreven door: Jan Luysterburg