Dichtbej 't Kiendje

Sinds kort ken ik 'n heel moj menneke
't zaat bèj de juf van schôl op schoot
same zonge ze van 't Kerstkiendje
zowel de juf as 't kèltje genoot.

Mar ok ik, die dè moog ânschouwe
't was zô vredig, juf same mî kiend
ik zoj van geluk hebbe kunne schrouwe
iefkes zweeg zelf de wiend.

En de ouwers, ze stonde ien 'n kring
vuulde de wèrmte, de bedoeling
die nie was uut te legge
ze begrepe zonder wâ te zegge.

'n Kiend gebore, 'n ster verscheen
die ons wiest nô 't vurbèj, 't nouw
'n toekomst vur alle kiender
ok vur 't menneke mî 't syndroom van down.