De Nonnenhoek

Ik bin opgegroeid ien Boxmèèr
ân de nonnenhoek stond ons huus
ien de schaduw van 't klôster
ouw en gries.

As 't vroor, zaat
dur ies ân 't plafon
kruk mit nor bed
as 't iefkes kon.

Ien de zommer rookte bloeme
heurde ge vuggelkes fluite
en 's merges deen de klokke
van 't Elzendaalklôster
unne neejen dag ienluie.

Ik trouwde, 't huus haj feest
't is heel moj gewist
we krege kiender
toch was ik iederen dag
wel iefkes thuus
ik miste dè ouw huus.

Nor ruum tweehonderd jaor
stonde de slopers klaor
now groeit dor gras
de nonnenhoek is niemer
wâ 't ooit was.