In de speeltuin

‘Supermarkt laat tiener overwerken’, kopt het Brabants Dagblad. Het betreft hier de inzet van kinderen van dertien en veertien jaar. Zij mogen vanuit de wet alleen op zaterdag in de winkels werken. Kinderen hebben een maximale werktijd, de schooluren vallen hier ook onder. In sommige winkels wordt daar de hand mee gelicht. De arbeidsinspectie houdt de winkels scherp in het oog.

De bevoorrading van de winkels heeft prioriteit. Immers lege schappen vullen geen karretjes. De jongelui zijn hard nodig bij het aanvullen van producten, het spiegelen, het opruimen van verpakkingsmateriaal, en zo nog meer winkeltaken. Dat alles vraagt een verantwoordelijke en veilige manier van werken.

Afgelopen zomer startte in ‘mijn’ supermarkt een groep dertien- en veertienjarigen. De kinderen hadden net de deur van de basisschool achter zich dicht getrokken. Bij de jongsten was de inkt van hun Cito-toets vermoedelijk nog nat. Ze zijn piepjong, het is niet anders, de winkelier kan niet aan oudere jeugd komen. Sommigen zijn in hun vrije tijd nog in de speeltuin te vinden, dat is duidelijk te zien op de plekken waar de schappen moeten worden aangevuld. Ze hangen in groepjes bij elkaar in de toch al smalle winkelgangen. De pret straalt er vanaf als ze met de lege dozen elkaar te lijf gaan. Dat vond ik als kind overigens ook leuk.

Op mijn opmerking: ‘jongens het is hier geen speeltuin,’ kreeg ik het antwoord: ‘Ja, maar wij zijn vakkenvullers.’

‘Ja, maar hier winkelen klanten,’ verduidelijkte ik mijn opmerking.

’Ja, maar wij zijn vakkenvullers,’ benadrukte de jongen nog maar eens.

Inmiddels mis ik de jonkies op de werkvloer. Misschien werken ze op andere tijden. Dat zou zomaar kunnen. Misschien verkozen ze de speeltuin toch boven het vullen van de winkel.

Jongelui in een bedrijf, ik vind het prima, ik gun hen een ruimhartig zakcentje, maar wat ik ze vooral gun is een korte gedegen inwerktijd door een leidinggevende. Iemand die uitleg geeft wat een winkel voor doel heeft, wat een detailhandel is en wat klantencontact is. Dat vergroot hun kennis en maakt dat ze zich op de werkvloer wat in kunnen leven.

In sommige winkels gaat het prima, maar voor een aantal winkeliers liggen er uitdagingen, maar ik zie ook kansen. Investeer in de jeugd zou ik zeggen. Het betaalt zich terug, misschien zijn er wel vakkenvullers die na hun studietijd een ‘doorstart’ maken in het bedrijf.

Goed voorbeeld doet goed volgen.