207. Intact en tevens een afsluiting

De dubbele, open poortbogen aan de noordzijde van de Sint-Jacobshof hebben prachtige kruisribgewelven. Foto: Josephine Peren

De Mgr. Prinsenstraat is een zijstraat van de Hinthamerstraat. De Mgr. Prinsenstraat doorlopend, komt men uit in de Sint-Jacobshof. Dit complex met 44 hofjeswoningen werd begin dertiger jaren van de twintigste eeuw gebouwd in opdracht van de R.K. Parochie van Sint-Jacob. Het ontwerp van de woningen werd geleverd door de architect C.M. Evers. Het blok aan de Mgr. Prinsenstraat werd omstreeks 1934 aan de westzijde uitgebreid met een hoekwoning. In 1993 werd het hofje gedeeltelijk gerenoveerd.

Het hofje heeft een trapeziumvormige plattegrond. Het geheel bestaat uit twee langgerekte blokken, een sluitblok en een hoger sluitblok met twee toegangspoorten met daarboven woningen. De huizen aan de Sint-Jacobshof lijken groot, maar achter elke deur bevinden zich vier woningen. De blokken zijn namelijk onderverdeeld in eenheden met twee benedenwoningen en twee bovenwoningen. Ze hebben een gezamenlijke ingang, waarachter zich een portaal bevindt met trappenhuis voor de bovenwoningen. In het hoger sluitblok zijn meer luxueuze, ruimere woningen ondergebracht, die een hoofdingang aan de Mgr. Prinsenstraat hebben. Zij zijn door een mansardekap gedekt.

De westelijke begrenzing van het woonhofje wordt gevormd door een tak van de Binnendieze (Groote Stroom). Aan de oostelijke zijn de panden rug aan rug gesitueerd met een woningblok van latere bouwdatum aan de Bethaniestraat. Aan de zuidelijke zijde wordt het complex begrensd door een tuin, behorend bij het aan de Papenhulst gelegen, voormalig ziekenhuis Joannes de Deo. De dubbele, open poortbogen aan de noordzijde hebben prachtige kruisribgewelven. Beide onderdoorgangen zijn zo geplaatst, dat ze het hofje intact laten en tegelijkertijd een afsluiting vormen. Het plein in het midden van het hofje is voorzien van sierbestrating in klinkers. In het midden van het plein is een plantsoen.

In 1931 werd het hofje geopend, de eerste bewoners waren senioren. In een latere periode werden de huisjes ook bestemd voor patiënten van psychiatrisch ziekenhuis Reinier van Arkel, een begeleid wonen avant la lettre. Sinds mei 2001 staat het hele complex geregistreerd als rijksmonument. Volgens het inspectierapport bezit het geheel aan hofjeswoningen aan de Sint-Jacobshof cultuurhistorische waarde als uitdrukking van een sociaal-economische ontwikkeling. Het vormt een illustratie van volkswoningbouw, gefinancierd door een rooms-katholieke parochie. Het complex bezit architectuurhistorische waarde vanwege de bijzondere, op de Amsterdamse School gebaseerde ornamentiek en vanwege het materiaalgebruik. Het bezit ensemblewaarde vanwege de bijzondere wijze van inrichting, gaafheid en typologische zeldzaamheid