171. Aaneensluitende portiek-etagewoningen

Het blok portiek-etagewoningen aan de Luijbenstraat bestaat uit drie verschillende huizentypen: hoekpanden, tussenwoningen
en centrale woonhuizen. Foto: Josephine Peren

Aan de Luijbenstraat in de wijk Het Zand bevindt zich een blok portiek-etagewoningen. Het complex is als één geheel ontworpen en gebouwd in 1905-1906 in ambachtelijk-traditionele vormen met invloeden van art nouveau. De architecten zijn P.I. van Tecklenburg en F.L. Smits. De panden bestaan uit boven- en benedenwoningen en zijn gelegen aan de zuidzijde van de straat. Sedert 1991 staan de woningen geregistreerd als gemeentelijk monument, sinds 2004 eveneens als rijksmonument.

Het blok woningen is geheel symmetrisch van opzet en bestaat uit drie verschillende huizentypen. Het betreft de hoekpanden 24-26 en 44-46, de tussenwoningen 28- 28A-30 en 40-42-42A en de centrale woonhuizen 32-32A-34 en 36A-38-38A. Aan de achterzijde zijn tuinen aangelegd. Deze waren elk door middel van een trap verbonden met de bovenwoningen. Het achterterrein van nummer24-26 is bebouwd met een bedrijfsaanbouw. Die is in de loop der jaren steeds uitgebreid en heeft nu een woonfunctie. Deze aanbouw valt buiten de van rijkswege geldende bescherming.

De hoekpanden hebben twee bouwlagen met kapverdieping. De gevels zijn opgetrokken in rode verblendsteen, er is een plat dak met een dakschild. De panden hebben een hardstenen plint. De dubbele ingangen met houten paneeldeuren met stijlmotieven bevinden zich in de buitenste travee. Deze worden overtoogd met een segmentboog met hardstenen hoekverstevigingen. Boven de ingangen bevinden zich het licht getoogde verdiepingsvenster en het rechtgesloten venster van de kapverdieping. Beide zijn voorzien van een afzaat (schuin aflopende hemelwaterslag) in profielsteen met geornamenteerde, hardstenen hoekverstevigingen. Op de verdieping heeft elk van de hoekwoningen een uitkragende, houten erker. Deze rust op bewerkte, houten stijlen en heeft glas-in-lood in de bovenlichten. Boven elke erker is het dakschild doorgetrokken en is er centraal een rechthoekige dakkapel geplaatst.

De tussenwoningen hebben een souterrain, twee etages en een kapverdieping. De gevels zijn opgetrokken in gele verblendsteen. De daken zijn plat met een schild aan de voorzijde en een dwarse overstek. In oorsprong waren in dit type een boven- en benedenwoning gevestigd. Daarbij diende het souterrain hoofdzakelijk tot verblijf voor het personeel van de benedenwoning.

De gevels van de centrale woonhuizen zijn opgetrokken in rode verblendsteen. In opzet en indeling zijn deze panden vrijwel identiek aan de tussenwoningen. Beide woningtypen zijn gespiegeld ten opzichte van elkaar geplaatst en vormen zo het middelpunt met symmetrieas van het gehele bouwblok.