2024 - week 16

Vertraowe

We waare bij Ante en Tiene op d’n brunsj en kosse wir buite zitte in hullieje beslooten hof. ’t Weer werkte mee; de zon hiel ons wèrm en de wend waar wa gòn ligge. We han ’t efkes oover de toestand in de wirreld. Ooveral orlog, conflict en onvreede: in Gaza, Oekraïne, Syrië, Armenië, Afganistan, Soedan, Jemen, Irak, Burkina Faso, Mali, Nigeria, Somalië, Congo, Ethiopië, Myanmar, Haïti… ‘Schèijt ’r mar gaauw oover af, want daor kunde nie vrolijk af worre,’ riep ik. ‘t Holp niks. ‘’t Is zoo in de wirreld da de minse in die laande in onmin  leeve en mekaare in gin tije mer zulle vertraowe,’ zin m’ne mins. ‘En da’s in de póllitiek al vort krèk inder,’ din Tien d’r ’n schùpke boovenop. ‘Ja, wa dieje Trump rondbazuint zen dik de grótste leuges. Wa da betrèft is ie gin haor beeter as Poetin,’ riep ik. ‘Van al wa die bullebakke zegge, hoefde niks mer te geleuve. Alles wordt verdrèijd zooda de teegestander de schuld kreg. Kik mar nor diejen ònslag in Moskou. Daor moes Oekraïene natuurlijk de schuld af krijge…’ D’r wier geknikt. ‘Toch te gèk da ze in Ammrrika niks beeters weete veur te drage as die twee bejaarde: Trump en Biden,’ mengde Ant d’r èigen in de strijd. ‘Krèk die aauw poppe Statler en Waldorf van de Muppetshow.’ Da waar ’n goei vergelijking, vond onze Klaas. Hij gonk wijer mi: ‘hil de waapewedloop in de wirreld is enkelt gebazeerd op wantraowe en mekaaren afschrikke.’

‘Lót ons mar gaauw ’n vrolijker onderwèrp ònsnije,’ zuchtte-n-ik. ‘Zón we van de zommer nog nie ’s unne keer saame gòn fietse langs de kust?’ ‘’n Goei plan,’ vond d’n onze en hij zin d’rbij da ik m’n èige wir  prima kos weere tusse de wiele. Daor gonk ik gruts op en hij ha gelijk, want we hen al honderde kielemeeters gefietst en zódoende zat zèlfvertraowen opgebouwd. We spraaken af da Tien en Ant de ònbiedinge zón naoloope en da we unnen trip wón van vier daag, erres in juli. Smiddes bèlde Tien trug um te mèlde da d’r nog mar een meugelijkhèid waar. Wij kosse op die datums en hoopte da de boeking vlot gereegeld zó worre. Saoves kreege we al ùitslùitsel. ‘Gò mar gaauw òn ‘t  spaore,’ bèlde-n-ie deur. We waare d’r blij mi. Wir iets um nor toe te leeve!

Thuis laaze we in de krant da’t slècht gesteld is mi de natuur en da we van de EU niks te verwaachte hebbe, want de wet vur natuurherstel hen ze daor wir gaauw in de ijskast gedaowd. Gelukkig waar ’t mooi weer en dùrrum gonge we aachter ons huis lèkker in de zon zitte. Onze kèrsenboom waar inne groote witte wolk vol bieje en zweefvliege. Hij staak prachtig af teege de blaow locht. Wèllie hen unne beschutte wèrmen hof en da is natuurlijk ’n magneet vur veugelkes en vlinders. We hurde de malder, de winterkunning en de biediefkes in de beumtoppe en zaage blaowkes, zandeugskes, citroentjes en kólwitjes ronddartele tusse d’n bloeiende judaspenning. We miste d’r wel inne: d’n oranjetip. Die is alle jorre een van de uurste vlinders in onzen hof. Onze Klaas hattem al gezien in ’t Bos broek, mar b’ons waar ie nie op de afspraak. Krèk toen m’ne mins nor binne gonk, kwaamp ie òngezweefd. Da gaaf toch wir vertraowen in de natuur.

geschreven door: Bèt van Klaasse