2023 - week 26

Variasie

We lazen in onze krant da de kunning veul kans ekskuus gi make vur de slavernij die Neederland op z’n geweeten hi. Rutte hi da al gedaon. Da’s ’n goei ding en da meugde grust as ge d’r as kunningshuis zón half miljèrd òn verdiend het. Da de Hollanders de slaave drie euwe lang ùitgebuit hebbe, lekt natuurlijk nerres op. Da zen misdaadige, minsonwaardige behandelinge die nie goewd te maake zen.

Nou wordt ’r op Keti Koti, 1 juli, herdocht da de slavernij 150 jaor geleejen is afgeschaft en da d’r wèinig of niks gedaon is um de slachtoffers en de naozaate te gedenke. ’n Heel goei zaak, denke wij. Da d’r nog alt slavernij besti, vergeete we vur ’t gemak mar efkes. M’ne mins en ik han ’t daor van de week bij onze mèrgekrant over.

‘As ge da deurdenkt, wor ’t dan ok nie hóg ted da d’r ekskuuzes òn ons Brabanders òngebòje worre dur de regeering?’ riep onze Klaas toen ie nog ’s trugkwaamp op de verontschuldiginge van onze kunning en onze premier vur de slaavenhandel. Ik wies nie wor ie heene wó mi z’n vraog. Hij zaag da en zin: ‘Wa ze hier euwelang geflikt hebbe mi ons veurvòdders in d’n ted van de generaliteitslaande, da lekt hillemòl nerres op, mar daor hurde gin man oover! Brabant hurde bij de gebiede die in d’n ted van de Republiek van de Zeuve Vereenigde Neederlanden bestuurd wiere dur de Staten-Generaal en da beteekende da ze ùitgekneepe wiere tot en met. De kattelieke wieren ùitgekleejd en aachtergesteld op alle fronte. Daor moet ons regeering z’n èige nou nog alt oover kapot schaame en daor mag onderhand gerust ’s flinke schaoivergoeding vur komme.’ Ik vroeg onneuzel oover welken ted hij ’t ha. ‘Bè over de zeuventienden en achttienden euw natuurlijk,’ bromde-n-ie trug. ‘Zó da dan nie al verjeurd zen?’ vroeg ik vurzichtig. ‘Misdaade teege de menselijkhèid meuge noit verjeure,’ greens m’ne mins en ie gaaf mee ’n bietje geschiedenisles. ‘Nò d’n Tachtigjorrigen Orlog wiere de generaliteitslaande bestuurd as koloonieje. Brabant en umgeeving wieren in ekonoomies opzicht as wingewest ùitgebuit mi zwaor belastinge. De kattelieke bleeve twidderangs bùrgers tot wijd in de neegentienden euw. Da is ’n groot onrècht worvur wij noit gin spijtbetùiging of niks geheurd hebbe. Daor mag wel ’s veraandering in komme.’

Ik wier d’r stil af en overdocht ’t triest verleeje van ons èrm veuraauwers.

Um af te koele gonk m’n beeter helft efkes kùiren op z’n daagelijks trajekt rond de Knijndebuskes. Da ha z’n humeur ten goeie veraanderd. Toen ie trugkwaamp, laachde-n-ie da-t-ie iets heel schóns gezien ha en ik verwaachtte da’t mi de natuur te maaken ha. ‘Zeeker unnen bizundere voogel,’ vroeg ik nijsgierig. ‘Nee, twee bizunder voogels,’ riep ie trug. ‘Ik kwaamp ’t bos ùitgeloope en daor kom ik unnnen tènnisser op de fiets teege mi unne leevende papagaoi veur op z’n stuur!’ ‘Da moet wel ’n apart gezicht geweest zen,’ gaaf ik toe. ‘Ik heb ’m òngesprooke en gevraogd of z’ne voogel ok praote kos. Da waar ècht zoo! Z’ne papagaoi waar heel slim. Hij riep af en toe ‘Verrèkte kóldùif’ mar soms gonk ie oover op Engels en kraaste ‘Game over!’ Hij ha die dinger wel van de vurrigen eigenaar geleerd, vertelde-n-ie.’ We han bèij schik over ’t veurval.

D’r moes hier ok nog z’n best gewerkt worre, want de kroesels en de bizzumme waare rijp. Onze Klaas din de pluk en ik de verwerking tot sjam. ’t Is alle jorre ’n hil begènkenis, mar hil ons huis rook wel nor lèkkerighèid. We hen de zommer in huis.

geschreven door: Bèt van Klaasse