2022 - week 49

Wij zaten hier same te dubben over ons stukske. Wor zón we’t deeze keer ’s over hebbe. Over Suntereklaos hen we ’t al jorren op rij gehad en as gèllie dees leest is ie alwir nor Spanje. Groot gelijk, want ’t weer is hier de leste daag nie te geniete. ’t Voetbalgedoe in Qatar is nie onze meug, al hi Louis de Groote wel ’n bietje gelijk mi z’n krom-Engelse profesie: ‘We can come an end.’ Over de huicheltoestande rond de FIFA wille we’t hillemòl nie mer hebbe. Da onze Klaas druk beezig is mi z’n Brabantse kèrstprogramma’s is niks nijts. Da duutie al firteg jaor. Hij hi daorvur ok liedjes as ònklacht teegen ’t nie aflaotend orlogsgeweld geschreeve.

Van d’n toestand in de wirreld worde nie vrolijk, hoewèl wij wel steeds meer bewondering krijge vur die Oekraïeners. Al tweeduuzend jaor nò ’t fist van rust en vreede hen we’t op ons wirreld nog noit vur mekare gekreege da’t nou eindelek ’s over d’n hillen aardbol vreedig en zonder orlog waar. Da zulle wij ok wel noit mer meemake. Toch blef d’n onzen over stilte en rust vertellen en zingen en da’s goewd, want ge moet laote zien hoe schón da kan zen.

Wor wij ons de lesten ted gruuwelijk over beginne te èrgeren is da geleuter over excuses. Natuurlijk schamt iedere zinnige mins z’n èige kapot over slavenhandel, zeeker as oew laand daorbij betrokken is geweest, mar ge kunt de geschiedenis nie trugdrèije. Ge meugt zeeker probeeren um iets goewd te make teegenover de naobestònde van de minse die inderted ’t slachtoffer ware van dees mensonteerende praktijke, mar wa draagt excuus daoròn bij? Moete wij ons èige verontschuldige vur dinger van landgenoten van honderde jorre geleeje wor wij èiges gin fluit òn kunne doen? As ge dees deur riddeneert, dan moete we ok ’s overweege schadevergoeding te vraoge òn de Spanjaarde, de Franse en de Duitsers die ons hebben overheerst. Misschien moete we Atilla d’n Hun nog op ’t mètje roepe, want ze zegge da die ok hil wa vernield hi in ons Europa… Standbilde afdanken is ok zówiets. As ge de dinger nie in d’n ted van oorsprong plòtst, kunde wel efkes òn de gang blijve.

Afgeloope week ware we ùitgenodigd vur de documentaire en de cd-prizzentasie ‘Van hier’ in de Clubzaol van de Verkadefebriek. Hein Augustijn en z’n ‘Brabomundo’-manne makte d’r ’n prachtige happening van. Da waar vur ons wel ’t schónste in de vurbije week. Hein is muzikant en zanger en makt Brabantse liedjes op Zuidammirrikaansèchtige millodieje. Da’s ècht ’s iets anders. ‘Van hier’ is ’t titelliedje van z’ne nééje cd en vur de uitvoering lót ie kolleega-streektaalzangers meedoen, zoowas Gerard van Maasakkers, d’n Achterhoeksen Hans Keuper, d’n Drènt Leon Moorman en de Limburgse Jelske.

Ik vroeg òn m’ne mins of t’r nog meer dinger ware die vermèld moesse worre. ‘Ja,’ riep ie, ‘we zen toch eindelijk wir ’s weezen eete bij Ante en Tiene!’ Da’s waor ok, ’t waar wir kèijgoewd en Tien vertelde da hullieje vriend, Sjaak-mi-een-oog, gekeurd moes worre vur z’n rijbewijs. Ha diejen dokter z’n goei oog toch afgeplèkt toen ie de letters moes leeze..!

Wijer wiese we gin van bèije nog schrijfstof te mèlde. Vur kommende keer moe’k misschien ’n bèlrundje doen. Vier brandpuntbewoners hen wij onder ons vriende! In alle brugdùrpe hemme korrespondènte zitte. Die zitten ammòl op stand in ’t hartje van de Brug-dùrpe.

In de Dungese pasterie, in d’n Ballekumsen Uitkijk, op de Plaza in Heezik en bij d’n torre in Gèssel! Nou hoef ik gelukkig nie mer te bèlle, want m’n stuksken is klaor.

geschreven door: Bèt van Klaasse