2022 - week 40

Wij hen veul reaksies gehad. De miste gongen over ons foto’s in d’n Bami, ’t kwartaalblad van Balkum en Mirroi. ‘Wa stonde gullie d’r schón in,’ zin onzen buurman bevubbeld en hij waar nie d’n innegste. De foto’s van de karakterkoppe zen van Teis Albers. Ze zen onverbiddelijk, mar raak. Bruce, de vrijer van ons Gaia, zin over de kop van onze Klaas: ‘ik denk da-tie te lang op zee hi gezeete.’ Daor moes ik um laache. Irlek gezeed ware we bèij ingenomme mi de foto’s en Niekes sympathieke onderschrifte en dùrrum zen wij zwaor beveuroordeeld. Wa is’t knap van de minse die dees blad zó schón in de lucht haauwe. Zónne gratis intressante glossi, daor zen in ons buurplòtse sjeloers op! Bekant nie te geleuve da da kan blijve bestaon in deezen duren ted!

Onze Klaas ha toch al ’n goei week gehad, want hij moeg optreeje mi Henken en Emile in d’n Dungese Litsenborg. Vurraf waar ie bang geweest da d’r gin man op af zó komme, want ’t ha nerres ingestaon, mar de zaol liep zóttersemiddes mooi vol en ’t waar goei publiek. ’t Wier gezellig, alleman ha schik en ge kost ’r ok nog lèkker eete! Nò de veurstelling waar d’n onze blij da-t-ie nog nie gestopt waar, ok al ha-t-ie oit beweerd da-t-ie ’t vur bekeeken hiel as ie tachentig wier. Mar toen ha-t-ie nog unne vollen agènda en die liep in inne keer leeg vanweege corona. Nou ie wir de zaolen in gevraogd wordt, zi tie gewoon da-t-ie nog gin tachentig is, umda-t-ie ’n jaor is ziek geweest… D’n onze ha ècht verwaacht da’t vort ’n hil èind over zó zen mi de belangstelling vur zen veurstellinge, mar da blijkt himmòl nie waor. D’r kommen verschèije optreejes òn, as alles goewd blef gaon en daor zen we bèij blij mi.

Zoowas ge wit, gòn wij gèire nor ’t Eetpunt in de Moerkaol. Da’s alt op de leste vreddag van de mònd. ’t Is plezierig um mi minse bij te buurten onderwijl ge lèkker zit te eete. Deeze keer han we’t wir getroffe. Ik heb heele plezierigen buurt gehad mi de zoon van bèkker De Jong en onze Klaas zaat neeve Jo en Gerard Egelmeers en ha ok intressante gesprekke gehad, zin ie. Jo Egelmeers hi prachtig schilderwèrk gemakt da nou in Den Dùrpshèrd te bezichtigen is.

De folder die ze ons meegegeveen hi, ziet ’r schitterend ùit. Stèrke schilderije en rake aquarellen! D’n verkoopopbrengst gi nor de Dorpstafel en dan wordt die zeeker goewd besteed.

Gerard vertelde over vruuger in Rijkevoort. Hullieje vòdder ha daor ’s oit iets vurtreffelijks meegemakt. Ties Rongers waar ’n èrm keuterboerke. Hij ha ’n hitje en dè pèrdje waar schielijk doodgegaon. Unne ramp vur zón èrm boerke en dùrrum bedocht de kermister iets um Tiesse te hèlpe. Nò de mis in ’t kaffee zin ie teege ’n por boerevriende: ‘as we nou allemòl ’n tientje geeve vur Tiesse, dan is dieje mins geholpe’ en mee lin ie 25 gulde in de pèt wormi ie rondgong. Ze dinne gelijk mee en da wier ’n schón bedrag wor Ties ’n hitje vur kos koope. Vurdattie ’t gèld overhandigde, zin ie teege Tiesse: ‘nou gòdde gij d’r mee inne vatte.’ ‘Da kan ik nie betaole,’ sputterde Ties teege, ‘Ge kregt dees gèld en innen borrel en dan moete gij vertrekke.’ En zoo gebeurde-n-’t.

Ik krieg ’n vereerend tillefòntje van de plebaan: of ik vanweeges ’t 800-jorrig bestaon van de Sint-Jan geïnterviewd zó wille worren um meepesant te vertellen over d’n Allemantel die ik vur Maria’s gemakt heb!
Kèijgèire vanèiges!

geschreven door: Bèt van Klaasse