 |
Auteur: Paul Asselbergs
|
Ja, veel échte Bergenaren zijn, guurlijk gezegd, getrouwd met de Vastenavend. Dat is een stuk van hun leven, voor mij heel herkenbaar. (Dat werd dan ook de titel van mijn boek: Vastenavend, ’n stuk van m’n leven, dat de komende weken weer in diverse boekwinkels en in de Dumphal te koop is).
Maar ‘getrouwd met de Vastenavend’ kan ook uitgelegd wordenals ‘getrouwd tijdens de Vastenavend’. Wat dacht u b.v. van de historische datum 11/11/11. Ruim 20 bruidsparen werden er op die dag in Bergen in de echt verbonden. Ik mocht daar als een van de trouwambtenaren ook mijn bijdrage aan leveren. Maar ook in andere jaren wordt er hier in de Vastenavendtijd getrouwd hoor. Sommige paren doen dat zelfs verkleed als Bergse krab.
In het jaar 2002 mocht ik in de Vastenavendtijd een écht Bergs stel trouwen. Hij in z’n boerenkiel en zij als een mooi Bergs versierd bruidje. Ik kreeg nadien zelfs een bijzondere band met dit in Bergen bekende stel. (Ik heb een vertrouwensfunctie, dus ik zeg niet om wie het gaat). In mijn archief trof ik een bijzondere trouwfoto van dit stel aan. Een ‘statiefoto’ vóór het Stadhuis. In zijn rechterhand had de bruidegom de hand van zijn vrouwke vast, en in zijn linkerhand droeg hij een ‘mandje’ waarin …. jawel…hun 5 maanden oud dochtertje lag. Waarom vertel ik u dit nou allemaal? Pas geleden kreeg ik het verzoek van dit dochtertje (ze is nu dus ruim 23 jaar oud) of ik haar en haar geliefde in de komende Vastenavendtijd zou willen trouwen. Wel, ik heb als trouwambtenaar intussen ruim 900 huwelijken gesloten. Ik beschouw het als een groot voorrecht, maar dat ik de bruid al eens in een mandje heb zien liggen, en eerst haar ouders heb mogen trouwen, dat is voor mij uniek. U begrijpt mijn afsluitende woorden nu vast wel: trouwambtenaar zijn is net als de Vastenavend: ‘n stuk van m’n leven. Agge mar leut et!
©2025 Paul Asselbergs