Ruud 2020
Hier staat wekelijks op dinsdag een nieuw gedicht van muzikant, zanger, dirigent, schrijver en entertainer Ruud van der Heijden uit Best.
Ruud is op zaterdag 24 oktober 2020 na een betrekkelijk kort ziekbed rustig ingeslapen.
Ruud dank je wel.
- Details
- Hits: 849
‘tIs me toch wat met die koren,
hun stemmen zijn tijdelijk gestaakt,
wanneer ze zich weer laten horen,
is eventjes niet uitgemaakt.
Zo’n lange tijd zonder te zingen,
dat is voor de zangers een straf,
ze moeten hun lusten bedwingen,
er kan nog geen lachje meer af.
Maar straks vullen klinkende klanken,
weer volop de hunkerende lucht,
tooit zingen en zangkunst de planken,
en iedereen kweelt weer geducht.
- Details
- Hits: 816
Eenzaam dan ben je voor virussen veilig,
slechts in je uppie de koekoeksklok rond,
al lijken dagen gezapig, langwijlig,
blijf in je eentje, dan blijf je gezond!
Eer dan we denken vindt men medicijnen,
die ook dit monster weer zullen verslaan,
dat als een dief in de nacht zal verdwijnen,
zoals het al eeuwenlang is gegaan.
- Details
- Hits: 1190
De lijdzaamheid van Moeder Aarde,
wordt hevig op de proef gesteld,
voor’t laatste beetje groen van waarde,
zijn weinig dagen nog geteld.
Steeds hoger groeien de gebouwen,
er blijft geen plaats meer voor ’n bos
en auto’s scheuren onbehouwen,
‘tverkeer dat is één autocross.
De botte bijl die wij hanteren,
verwoest hardvochtig de natuur,
die slaat terug om zich te weren,
met stijgend water en met vuur.
- Details
- Hits: 900
Weet je wat we zouden moeten kunnen doen,
zomaar in de zomer zitten zonnen.
Weet je wat we zouden willen in’t plantsoen,
voetbal, zo geronnen, zo gewonnen.
Weet je waar we nu ‘ns moeten kunnen gaan,
weet je wat we zouden moeten kunnen,
door de woestijn met ’n kamelenkaravaan
en het ook aan alle anderen gunnen.
Ja, we willen altijd beter, veel en meer
en de reden daarvan: we zijn mensen,
die zijn even veranderlijk als het weer,
want we hebben iedere keer wensen.
Ieder mens heeft op z’n tijd ‘n stille droom,
die houdt iedereen bedekt gevangen,
een keer lekker laten drijven op de stroom,
is en blijft een levenslang verlangen.
- Details
- Hits: 1020
Ga met me mee naar Den Bosch,
laat al je lasten maar los,
doe wat je anders niet doet,
dat geeft de burger weer moed.
Ga ‘ns ’n keer met me mee,
naar zo’n gezellig café,
samen op carnavalspad,
in Brabants aardigste stad.
Zoals Den Bosch is er geen,
elk huis en iedere steen,
spreken hun eigen verhaal,
middeleeuws, monumentaal.
Happend in zo’n Bossche bol,
zit je plezierig mudvol,
kom met me mee, geniet dan,
van een tevreden Sint Jan.