Ruud 2019

Als je leeftijd niet telt,
blijf je ’n spring in ’t veld
en je wordt ‘smorgens opgewekt wakker,
maar die zielig wil zijn
en zich wentelt in pijn
is, voor hij het doorzien heeft,’n stakker.

Daarom geef het niet op,
wissel draf met galop,
blijf je geest en je benen bewegen,
nog veel morgens misschien,
laat de zon jou weer zien,
dat er elke dag hoop is op zegen. 

De rokers verrijken het land
en word je ooit ziek van het smoken,
is er volop hulp bij de hand,
van goedwillende die niet roken.

Dat doen ze met alle plezier,
voor iemand met kwakkelende longen,
op mogelijk elke manier,
wordt zonder bezwaar bijgesprongen.

Want dampers die spekken de kas,
accijns waarvan wij profiteren,
dus rook gerust, geef maar vol gas
en laat commentaren passeren!

Dat plastic is veel te goedkoop,
er rest ‘n reusachtige hoop,
daar moet de natuur voor betalen.
Was plastic maar 10 keer zo duur,
dan bouwstoffen uit de natuur,
zou plasticgebruik dadelijk dalen.

Nu raken de zeeën verstopt,
want plastic wordt alom gedropt,
daar moet maar een einde aan komen!
Want als het zo doorgaat dan is,
er strakjes alleen nog maar vis,
geheel opgebouwd uit atomen.

De eeuwen dat mensen bestaan,
heeft men het al zonder gedaan,
dat kunnen we mak’lijk weer leren.
Kijk, waar zit tenslotte de knoop:
het plastic is veel te goedkoop,
plus kostbaar om te recycleren.

’n Adam en Eva, die hadden haast niets,
geen huis of geen haard om te branden,
ze maakten hun bulletjes van zomaar iets,
alleen, zonder hulp, met hun handen.
Ze hadden geen zorgen,om eetwaar of drank,
het voedsel viel zo uit de bomen,
belasting kwam lang naderhand, godzijdank,
het luchtruim was hun onderkomen.

’n Eeuwigheid later is er veel te veel,
ondoenlijk om te selecteren,
alleen krijgt nou niet iedereen nog z’n deel,
’n fout in het distribueren.
Voortdurend is er ’n boel volk op de vlucht,
op zoek naar zo’n lustoord van heden,
maar waar vind je nou nog die hemelse lucht
en sfeer van ‘t oude Hof van Eden.