In de jaren ’60 keken we uit naar onze zestiende verjaardag. Dat was het moment waarop de brommer lonkte. In die jaren lieten vooral jongens met de keuze van hun brommer zien wie ze waren. Je had jongens die kozen voor een Puch met een hoog stuur. Rechtop gezeten genoten ze van hun ritjes. Vooral op de Puch zag je studentikoze, wat artistiekere types. Soms had een Puch een buddy seat, waarop gepronkt kon worden met een nieuwe vlam.
De tegenhangers hiervan waren de nozems. Zij gaven hun voorkeur aan een buikschuiver, zoals de Kreidler Florett of de Zündapp. Ze werden ook wel vetkuiven genoemd. De vettigheid kwam door de brillantine die het haar strak in model hield. Achterop een buikschuiver zag je nogal eens een hoog opgetoupeerd meisje, dat innig met haar armen om zijn middel geslagen zat. Het maakte niet uit welke brommer je had, maar achter op het spatbord zat altijd een blikken plaatje. Je ging verzekerd op pad!
Mee in de vaart der volkeren
Ook ik wilde in de jaren zestig mee in de vaart der volkeren. Ik mocht van mijn moeder haar Solex gebruiken. Eigenlijk was het een truttig en antiek ding waarmee je liever niet gezien werd, ik was dan ook blij dat ik de overstap naar mijn eerste brommer, een Spartamatic, kon maken. De motor was soms wat nukkig, dus ik moest regelmatig de bougies doorblazen.
Mijn broer Toon was rond zijn zeventiende ook aan een brommer toe. Nadat hij zijn eerste baan bij timmerbedrijf Bartje Driessen in Dreumel had gekregen, sprokkelde hij van zijn spaarcenten zijn Tomos bij elkaar. Op de foto zie je hem trots als een pauw staan. Natuurlijk wilde hij in het uitgaansleven zijn aanwinst showen. Maar tijdens een avondje uit in Bar Hertog Jan van Brabant in Lith bleek zijn nieuwe Tomos gestolen te zijn. Ondanks een grote zoektocht werd de brommer niet meer teruggevonden. Gelukkig hebben we de foto nog! Maar voor hem was het natuurlijk vette pech.
De wereld in versnelling
Elke tijd kent zijn veranderingen, en dat zie je op dit moment ook in het straatbeeld. De huidige jongeren, soms nog kinderen, stappen massaal op de Fatbikes. Van rijden is nauwelijks sprake het is meer slalommen in een hoog tempo. Achterop de buddy seat zitten meestal een of twee leeftijdgenoten. Vaak druk in gesprek met elkaar, wat heel knap is, want ze hebben natuurlijk ook nog de mobiel te bedienen.
Deze twee tijdsbeelden lijken op elkaar, maar zijn toch verschillend. Vrijwel iedereen is nu elektrisch aangedreven, de een op de e-bike of e-step. De ander op de e-bakfiets of speed pedelec.
Dat vraagt om aanpassing van de verkeersregels. Maar bovenal ook om een geduldig en respectvol omgaan met elkaar.
Foto: familiearchief