 |
Auteur: Henk Habraken
|
D'n HaDeejer - juni 2016
In de vorige HaDeejer had ik het over moederdag.
Hoewel het onlangs ook weer Vaderdag is geweest, ga ik het daar nu zeker niet over hebben. Jawel, de derde zondag van juni is het Vaderdag, maar, anders dan Moederdag, is dat van geen belang.
Een voorval, van ruim vijftig jaar geleden, wil ik u echter niet onthouden. Over een, voor zijn gevoel, lomp Vaderdagcadeau, hoorde ik toen overbuurman Jan tegen onze pa zeggen: “Vorig jaar heb ik van ons Truus, met Vaderdag, een bos bloemen gekregen. Daarom heb ik haar expres, dit jaar met Moederdag, een doos sigaren gegeven.” In die tijd was vader nog het hoofd van het gezin. Hij beheerde de financien en was officieel baas over vrouw en kinderen. Helaas heb ik, als vader, deze mooie tijd niet meer meegemaakt. Nee, het vaderschap is behoorlijk gedevalueerd. Dat begon al in de jaren zestig met het liedje ‘op een mooie pinksterdag’. Daarin werd, onder andere door Leen Jongewaard, gezongen: “vader is een hypocriet, vader is een nul, vader is er echt alleen maar voor de centen en de rest is flauwekul.” Een oud Nederlands gezegde daarover luidt ook: “Beter een rijke vader te verliezen, dan een arme moeder.” Duidelijk blijkt hieruit dat de vader een stuk onbenul is en van generlei waarde. De Fransen doen daar nog een schepje bovenop. Een Frans spreekwoord zegt het aldus: “Een zoon wantrouwt veel eerder het verstand van zijn vader, dan het hart van zijn moeder.” Een ander Frans spreekwoord zegt over vader weer iets anders: “Sommige vaders houden het meest van andermans dochters.”
Dus vergeet Vaderdag! Tegenwoordig is het, met al die echtscheidingen, hoogstens; Vader, dag!
“Beter een rijke vader te verliezen, dan en arme moeder"
©2016 Henk Habraken