 |
Auteur: Henk Habraken
|
D'n HaDeejer - oktober 2011
Ongedierte en edel dier
Ik weet het wel; u leest dit op zijn vroegst eind oktober. Maar als ik dit schrijf is het vier oktober, het einde van een uitbundige nazomer periode. Vier oktober is ook dierendag, wat voor mij nog steeds een erg selectief, huichelachtig dierenfeestje is. ledereen vindt dat alle mensen gelijk zijn en dus hetzelfde behandeld moeten worden. Maar als het dieren betreft wordt het anders. Zolang de aaibaarheidsfactor hoog is, hebben dieren iets aan dierendag. Veroorzaken zij last of hinder, dan hebben ze niets te vieren, noemen wij het ongedierte en worden ze vernietigd. Miljarden dieren zijn ongedierte, hoewel ze alleen maar bezig zijn met overleven en het zorgen voor het nageslacht.
Van de andere kant noemt men het paard een edel dier. Waarom weet ik niet, want ze schijten nog steeds ongegeneerd op straat. Ik vind het helemaal geen edel dier, want sinds ik vroeger een trap van een paard heb gehad, heeft het voor mij geen hoofd, maar een stomme kop en geen benen, maar gewoon lompe poten.
Nee, voor mij zijn mijn kippen wel edele dieren. Een kip zonder kop is dus voor mij een kip zonder hoofd. Kippenpoten zijn kippenbenen en een waterkont is een aquabibs. Ook onze haan is een edel dier. want hij kraait koning en is altijd haantje de voorste. Schrijft iemand onbeholpen dan schrijft hij dus geen hanenpoten maar hanenbenen.
Met zijn kippen voelt de haan zich kiplekker en voor iedere kip is het telkens weer een feest als zij wederom een eitje uit haar charmante billetjes perst. Daarom, ja daarom, zijn zij voor mij edele dieren.
©2011 Henk Habraken