Hoe word je gezond en gelukkig oud?
Dat heb ik met vriendin Julia bekeken op het eiland Sardinië. Nergens ter wereld worden de mensen zo oud als daar. Voor de verjaardag van een honderdjarige komt de burgemeester echt zijn stoel niet uit, laat staan dat hij zijn ambtsketting uit de kast haalt.

Waar ligt dan aan?
De mensen op Sardinië soppen dagelijks het zuurdesembrood ruimhartig in de olijfolie. Het recept van het brood wordt van moeder op dochter doorgegeven. De eilandbewoners drinken wijn. Echter sobertjes, ze houden het bij een enkel glaasje per dag. Ze hebben een goede conditie, ze moeten dagelijks de berg op, een natuurlijke fitness.
Ze zorgen goed voor elkaar, ze hebben een intense familieband en een goed sociaal vangnet.
Spiritualiteit en religie spelen een belangrijke rol.

Sardinië is prachtig, zon, zee, zand, intieme strandjes, mooie haventjes en intens blauwe luchten. Onwillekeurig doet zo'n omgeving denken aan het boek 'Zout op mijn huid,' van Benoïte Groult. In dat boek lees je de gepassioneerde liefdesgeschiedenis van een zeeman met een Parijse vrouw, beiden getrouwd, maar niet met elkaar..

Wij bekeken Sardinië dan ook op het zout op mijn huid gehalte.
Over onze ontbijtbordjes heen bespraken we de Sardijnse man.
De gemiddelde eilandbewoner is goed geconserveerd. Keurig in de kleren. Het haar gesoigneerd in een peper- en zoutkleur.
In het hotel aanschouwden we de knappe sympathieke obers. Om bij het 'zout op mijn huid' te blijven, het betreft hier jong zout. Een goede kwaliteit Jozo-zout zeg maar.
De Sardijners hebben het goed met elkaar. Ze doen veel samen; het kijken naar sport, een bakje koffie, het krantje of het leggen van een kaartje. Dagelijks arriveerden de gepensioneerde mannelijke eilandbewoners met een charmant klinkend 'buongiorno' in de gezellige hotelbar. Haspelend wensten wij hen vanachter onze cappuccino een meertalig krom goede morgen toe. Dat verdiende geen schoonheidsprijs.
En dan het oud zout. De vele honderdplussers. Tja, laat hen maar schuiven.We hebben op het eiland geen enkele rollator gezien. De meesten zijn nog redelijk soepel in de heupen.
Natuurlijk zijn er vast ook moeizame Sardijnse mannen. Maar om nu op alle slakken zout te leggen..

Het was een heerlijke vakantie waarbij wij ons vooral hebben toegelegd tot het spaarzaam zout bij het eten. We menen dat met name dat ons Hollandse lijf jong houdt.

Nog geen vakantieplannen?
www.melihotel.it/
www.sardinie.nl/stad/castelsardo

Gepost door Koosje de Leeuw