2017 - nummer 1

Nisseroi hi denkelijk een van de moiste theaterkes in onzen hoek. ’t Is alt arighèid um daor iets te meuge komme doen. Wij zen d’r nou al ’n por kirres geweest, onder meer vur de twentigjorrige herdenking van de stèrfdag van Ad de Laat. ’t Klinkt misschien verkeerd, mar ’t waar wel ’n fist en Stina en Willem zate nog op de vurste reij bij Dries van Agt! ’n Por mònd lòtter ware de moeder en bruur van Atte d’r ok al nie mer...

’t Theater van Nisseroi oogt heel èigentijds en òntrekkelijk. ’t Wordt vur de artieste ok ammòl vurtrèffelijk gereegeld. Frans, Jimmy en Cor zùrge dè d’r op gebied van de techniek alles òn gedaon wordt, zódè’t alleman nor de zin hi. Ok de dames aachter de bar zen gelijk eeve vriendelijk. De minse van de programmeering, Theo, Arnold en Ria, doen alles um mooi programma’s same te stelle en zèllie verdiene meer òndacht vur hullie wèrk vur dieje prachtige cultuurtèmpel van Nisseroi. Wè die minse d’r ammòl vur doen, wit ’t volk nie. Anders zón d’r wel meer komme nor de veurstellinge... Dik zen d’r veul te wèinig toeschouwers èn die komme dikzat nog ginnins nie ùit Nisseroi èiges. Ge zódt bekant zegge dè’t Nisserois volk z’n èige theaterke nie wèrd is.

Vur de artieste is ’t zoo dè ze in de watte geleed worre en ès ge daor aachter de coulisse meugt keijke, ziede hoe zùiver èn goewd alles bégehaauwe wordt. ’t Zen mee van de schónste kleedkamers van gelijk en witte wè ok zó mooi is!? D’r stòn tekste van de liedjes van Ad de Laat op de muure!

Op ’t èind kreg elken artiest ok nog ’s unne lèkkere veerman van bèkker van Mook mee ok!

In deezen ted is ’n tientje vur ’n theaterveurstelling ècht nie veul. Vur dè gèld kunde in Uje, Vèghel, Oss of D’n Bosch al lang nie mer terèchte. ’t Is zund dè de minse van ’t dùrp nie weg te brande zen bé d’ren tillevizie. Unnen aovend theater is natuurlijk toch hil iets anders ès ’t gebrùikelijke ‘keijkkasje blieke’. De programmeeringskommissie duu z’n best vur bizunder veurstellinge die ge nie op oewen tillevizie zult zien en dan is’t wel frustreerend vur de organizasie ès d’r nie genog respons kùmt.

Ge ziet in deezen tijd veul dùrpe die alle winkelkes en vurzieninge kwet rake. Dè kùmt dur de minse èiges die allemòl nor de groote supermèrte gaon en d’ren èige middestand vergeete en eigelijk is ’t mi zón theaterke nie anders. Ès ge dè wilt laote floreere, moete d’r heene gaon. Ès d’r meer volk kùmt, kan d’r ok meer geprogrammeerd worre...

Nesterlé is gezellig. Dè mèrkte òn de minse. Ze kommen al vruug um uurst same te buurte en ’n bèkske te vatte. Nò afloop schùive ze òn de lang toffel um mi ’n borreltje d’n aovend af te sluite.

Hoe meer volk d’r binne zit, hoe gezelliger natuurlijk! Ge komt ’r alt wèl iemes teege die ge anders alleen mar in ’t vurbijgaon groet. ’t Is ècht waor: hoe meer ziele, hoe meer vreugd!

Wè’k mar efkes zegge wil: de minse die d’r èige inspanne vur Nesterlé verdiene respons!

Bé Nisseroi moete wij nog alt òn ’t Veer èn òn ’t zweefvliegvèld denke. Ons Bèt zal dezèlfde afwijking hebbe, schat ik, want ze vroeg onderweeges nor huis zoomar innins: ‘Ès vliege zó veilig is, worrum noeme ze al de luchthaves dan toch ‘terminal’?’

geschreven door: Klaas van Bètte