Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Klaas van Bètte 2015 (Cor Swanenberg)

Paradijs…

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

week 26 -2015

CorSkl2D’n himmel van veul jong moslims ziet ’r arig ùit. Volges hullie kreijge ze ès martelaar van de islam 72 maagde in ’t paradijs van ’t hiernaomaals! Wè moete daor nou toch mi!? Ik heb ’r oit een gehad èn dè he’k geweete…! Twinseuventig maagde! Denkt oew ’s in, dè gesèmmel alle daag van al die vròllie, dè ze wir niks hebben um òn te trekke! Al is dè mar ’n tènt, toch kregde daor zeeker gemaauw over. Èn dè gezèik over eete èn gewicht èn al die koppeijn…! Hedde geleeze hoevel maansvolk dur d’r èige vrouw wordt afgeslage…? Nee, 72 maagde, dè overleefde nie!! Toen ik ons Bèt deelgenoot makte van m’n overdenking, zuchtte ze: ‘Kekt mar ùit dè ge nie op die lijst komt van de Pravda.’ ‘Pravda? Verhaspelaar! Ge lekt Tien wèl. Ge zult die zwarte lijst van de fatwa zeeker bedoele!’ De ons snoof èn din nor de geut.
Èn nou we ’t toch over stom dinger han, docht ik innins: Wè zen hier veul minse lomp beezig! We springen efkes van ’t paradijs, d’n Hof van Eden dus, nor d’n hof van heden. Ès ge dur ’n stukske natuur mi wèijkes fietst, vraogde ’w èige af wor al de pèirdeblomme, mèijblumkes èn viooltjes gebleeve zen. Vruuger zaagde èkkers vol korreblomme, klaprooze èn kemil. Dè blommegrèij zaagde overal op ’t boerrelaand èn dur al diejen bloei ware d’r volop vlinders, bieje èn veugelkes. Mar in deezen ted ziede rèchte wèije èn èkkers die enkelt mar gruun zen. Gin blumke te bekenne…
De miste minse hen ’n hèndig hùfke mi gras of steen èn ze beschouwe al die blomme van toen ès onkrùid. Èn gras is toch zó saai; daor kùmt ginne vlinder of bie op af. Gras is enkelt mar gruun... èn dan moet ’t nog gezond zen ok… Ès ge toch ziet wètter ammòl gedaon wordt um ’t gruun te haauwe. D’r wordt gemèst, gespote teege bocht èn gevertikuteerd teege mos… Èn ès ’t gras gi groeie, gòn ze ’t mèije! Nie um te hoie of ’t erres òn op te voeiere. Nee, ’t wordt bé mekare geharkt èn opgerùimd. ’t Leevert niks op. Ze doen ’t in de groenbak èn zetten ’t òn de weg. Dus ze mèsse, want ’t gras moet groeie èn ze mèijen ’t, want ’t gruun mag mar ’n por sèntimeeter lang worre…. Mar ès ’t dreug wordt èn ’t groeit nie, dan moet ’r gesproeid worre, zódè d’r dalek toch wir gemèijd kan worre…! Dè is toch gèkkewèrk.
De miste minse hen ’n por bumkes in d’ren hof. Unnen boom wordt mooi gruun in de lènte, gif schadoew in de zommer èn in de hèrfst lót ie z’n blaoier valle. Dè blad zùrgt vur ’n natuurleke deeke die de wortels afdekt èn’t vocht vaasthaauwt in d’n bòjem. Zódoende is dè unne zeege vur alles wè groeie moet. Daor ziede de prachtige kringloop van de natuur! Ik schakelde ons Bèt in bé m’n somber overweeging. ‘Ja! Èn wè doen de miste van die zóggenaamde tuinliefhebbers? Ze gòn òn ’t harke èn reijve èn rùime!’
‘In plòts van diejen bladval ès zeege te zien, gòn ze mi bladblaozers òn de gang! Dè materiaal beschèrmt de wortels van de struike èn haauwt de grond vochtig èn los,’ riddeneerde ik.
‘Èn ès alle blad gerùimd is, gòn ze compost èn tùrfmolm koope die ze nor huis haole um ner te goien op de plòtse wor de blaoier lage die vanèiges tot compost zón zen geworre. Want witte wor dieje compost èn molm van gemakt is? Juist! Van blaoier èn takke van beum!’
‘Ge kunt van alles beweere, mar nie dè de gemiddelde tuinier hier slim beezig is,’ mènde ons vrouw. Ik waar ’t zó ruurend mi heur ins dè’k nog mar efkes deurgong over onzen èigen hof. ‘D’r zen d’r veul die mèine dè wij unne raowen hof hebbe, wor we noit niks òn doen èn die denke ècht dè hier niks gebeurt. Ze zien de kleurschakeeringe van blad nie wor we jorre òn gewerkt hebbe èn ge wilt nie weete hoeveul snoeiwèrk we jaorleks hebbe èn èrgerlek zat, sti d’r nog alt diejen hedra-pèst van de geminte vur ons deur. D’r zen ok ‘hoveniers’ die mèine dè alles in strakke reijkes moet staon. Die meuge hier dus noit komme. Wij hen dur de jorre ons èige paradijske opgebouwd dè veul variasie gif. Gin gras, veul vaaste plante èn fruitbeum. In onzen hof bloeit alted iets, ’t hil jaor rond!’ Ons vrouw knikte èn zin: ‘We hen verschèije plante èn heesters die unne prachtigen geur versprèije, mar dè zien de miste gapers nie.’ ‘Nee, ze zien ’t nie, ze rùiken ’t nie, ze weeten ’t nie, mar ze lulle d’r wèl over,’ stemde ik neutelek in. ‘Jè, wè zen d’r toch veul minse mi wèinig verstand,’ verzuchtte de ons.

geschreven door: Klaas van Bètte


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - vrijdag 29 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard