Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Klaas van Bètte 2015 (Cor Swanenberg)

Knap!

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

week 23 -2015

CorSkl2De leste zondag van de mèijmònd moesse we Brabants Bont heure èn zien in de Sint Jan. Adje zong wir prachtig vur Maria’s! Zitte we mi vierre nò de kerk op de Parade òn unne sjekladenbol, sneijt Tien d’n hummen dur èn wè denkte!? Zit ’r ginne slagroom in. ‘Ècht unnen Bossen bol,’ ruupt ons Bèt, ‘grooten bol mar gin inhoud!’ ‘Nee,’ verbeeter ik ons vrouw, ‘dè is ’nen Bossen bol light’. Ze hen Tiene ’s bekeeke èn ’t gebak òngepaast... Doe hum mar unne leegen bol…!’
Tien hi van de week vraak genomme; d’r moes hier ’n moeilek schildereij opgehange worre. Tien zó kommen hèlpe. Hij mi unne staole spijker in de weer, mar die sprong bé d’n uursten hamerklap al kètsend dur de kamer. Geluk dè gin man ’m in z’n ooge kreeg. “Hedde gin vuisje?’ vroeg Tien. ‘Wij hen hier alles,’ antwoordde-n-ik, ‘allennig wit gin man wor ’t li… Hier wordt namelek noit niks opgerùimd.’ Tien zó mee gòn keijke bé de gereedschappe. Hij zaag daor de beijl èn daormi waar de zaak al opgelost, zin ie. Hij jènsde de spijker de muur in èn ik hoopte mar dè’t-ie ginne stroomkabel rakte, want de hangplòts waar vlak bé ons meeterkaast. Nò ’n por minute hong de schildereij op d’r plòts. Ik docht mi bewondering: ‘Wè diejen Tinus toch nie ammòl kan mi ’n aks..! Knap hoor.’
Ik moes of moeg mi ons vrouw mee nor ’n ‘vernissage’. ’n Wè? Ja, ’n vernissage; ’n offisjeel opening van ’n tentoonstelling in ’t Noordbrabants Museum. De kunstenarès waar ’n Schotse die ammòl boeke versneej èn ik ha d’r m’n èige niks van veurgesteld, mar ’t viel mee. Mieke van de Weij lèijde de opening vakkundig in dur afwisselend in ’t Engels èn ’t Neederlands vraoge te stelle. Dè gonk heur nie slècht af.
De neij tentoonstelling ha ik nogal ’s gaauw gezien, umdè’k laast ha van jicht. Ik din dus trug nor ’t restaurant èn gonk daor buite zitte. Ik kreeg ’n glas wijn èn wè nutjes èn ik waachtte mar af tot ons Bèt ok oit trug zó komme. Innins kwaamp ons knappe vriendin Rina bé men zitte èn efkes lòtter de prizzentatries Mieke èiges ok. We buurtte wè over de neij eksposisie èn we kreegen ’t over Gèndere, wor Mieke orspronkelek vandòn kwaam. Praot zat. Toen ons Bèt eindelek trugkwaamp, waar d’r gin plòts mer òn ons toffel. Ze ging ’n tùffelke wijer zitte mi minsen ùit Scheijndel èn Amsterdam. Scheijndel vroeg òn ons vrouw: ‘Zó die Mieke nou al wir ’n neij relasie hebbe? Ons Bèt wies nie wè de mins bedoelde. ‘Mieke zit daor mi dieje knappe mins èn dè lekt wèl ’n stel.’ Ons beeter helft zaat mi d’re rug nor ons toe èn rakte geïntresseerd. Ze drèijde d’r èigen um, bekeek ’t tafereel èn riep: ‘Och nee, dè’s gin neij relasie; dè’s de menne!’
Wij snapte nie worrum d’r òn de toffel van ons vrouw innins zó gelaache wier.
D’r kwame hapjes èn drankjes langs èn wij kreegen ok nog te eete in ’t restaurant. ’t Waar ammòl nòvvenant; we han gin klages. Himmòl op ’t èind wier de koffie èn thee òngekondigd. Die zó in de aula geserveerd worre. Daorvur ware veul heel jong serveersterkes in de weer. ’n Vriendin van ons bestelde ‘décafé’. ’t Duurde ’n euwighèid vur ’t mèidje trugkwaamp èn ’t sloofde z’n èigen ùit in verontschuldiging: ’t Waar heel moeilek geweest um ’n deeke te veijne!
Saanderdaags overviel de krant ons mi doodsberichte. Ria waar dood. Òn heur han wij heel goei herinneringe. Ze waar ’n gewèldige gastvrouw die alted vur iedereen in de weer waar èn òn wie wij veul sympathie èn plezierrige momènte te danken hebbe.
Èn Piet waar d’r ok nie mer. Mi dieje mins han ons vrouw en ikke nog samegewerkt. Piet ha ’n bietje ’n triest leeve gehad, denke wèllie. Hij waar unne perfeksionist die van alles wó kunne. Z’n huwelek waar op de klippe geloope èn z’n keijnder zaag ie mar zèlde…
We lazen in onze krant ok dè d’r misschien wèl ’n Harrie Coppensstraot zó kunne kommen in hartje Rósmòlle! Dè zó prachtig èn zó verdiend zen. Wè dieje mister nie ammòl gedaon hi vur ’t dùrp! Vur de kerk, de voetbalclub, de heemkundekring, de oudjes èn de jong! Hij leeverde knap wèrk in alle opzichte èn we hope ècht dè de mister ’n mooi straot op z’nen naam kreg!
Tien kwaamp hier binne èn zaag ’n bietje pips. Dè zen we nie gewend. Ik vroeg dùrrum gemènd: ‘Hoe is’t?’ ‘Goed zat,’ zuchtte Tien ‘èn dè is beeter ès doodnuchter….’ Knappe reaksie toch.

geschreven door: Klaas van Bètte


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - vrijdag 29 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard