Iedere zondag en woensdag
van 11:00 - 13:00 uur bij
ROS-Radio/ROS-TV-krant,
ZIGGO kan. 43 en Trinet kan. 532
Iedere zondag van 13:00 - 15:00 uur
en dinsdag van 12:00 - 14:00 uur bij
Lokaal 7, FM 107.4 en Lokaal7-app
en maandag en vrijdag van 18:00 - 20:00 uur bij Streektaalradio.nl
en natuurlijk 24 uur per dag
via onze website.

Klaas van Bètte 2015 (Cor Swanenberg)

Kiepig

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

week 15 -2015

CorSkl2Ik waar efkes nor d’n apotheek geweest um m’n verplichte snuupkes op te haole. ’t Waar d’r druk èn ik kwaamp neeve unne mins te zitte die gèire buurtte. D’r stonne ’n por aauw vrouwkes òn de balie èn ’n por heel jong dinger òn d’n andere kant um hullie te hèlpe. ‘God wè ister toch veul verschil tusse die aauw henne òn deeze kant èn die jong kiepkes òn ginne kant,’ zuchtte de mins mi fonkeleugskes in men richting. ‘Ja,’ zin ik, ‘dùrrum is’t mar goewd dè wij aauw krùiers nie mer zó goewd zien. De natuur hèlpt ons gewoon ’n bietje; dan hemme daor nie zó veul laast mer af.’ De mins snapte-n-’t. Hij waar nou innins bleij dè-t-ie steeds kiepiger begos te worre…!
Smiddes kwaamp ons vaast vriendestel ùit Vorstenbosch hier. Tien waar heel kontènt! Hij zaat op te schùppe over hullie organizasie van Kunst èn Kitsch. Dieje Kunst en Curiosamiddeg waar mooi verloope èn ha zó goewd opgebrocht dè ze dè dikker zón doen. Hij goide ’n krèntje ès bewijs op toffel. Ik zaat mee boven ’t bericht te kiepooge; de letterkes ware te klèin.
‘Hedde gullie dan ok zón vrouw Zilverberg die over aauw aardewèrk gi?’ vroeg ons vrouw ’n bietje streijlek. ‘Nee,’ zin Ant onneuzel, ‘mar die hen wèllie ok nie nóddig.’
‘Mar ge moet eigelek ok zónne meneer Aardewerk hebbe die aauw zilver kan takseere toch,’ plaogde-n-ik wijer.
‘Nee,’ greens Huub, ‘ès we ’n Nèlleke Kroft nóddig hebbe, dan zulle we bé ùllie ònkloppe!’
Ons Bèt din krèk of ze dè nie geheurd ha èn hùrkte: ‘Hoeveul stukke moege de inschreijvers per persoon inbrenge?’
‘Twee,’ riep Ant mee, ‘èn dè kostte dan veijf euro, mar daor zaat nog ’n konzumpsie bé in.’
‘D’r wier ok intree gevraogd vur minse die allennig mar kwame keijke,’vulde Tien òn. Ja, d’r waar veul ted èn wèrk mi gemoeid geweest, mar ’t waar ok heel goewd de moeite wèrd gebleeke. De KBO waar d’r heel bleij mi, want d’n opbrengst waar hillemòl vur hullie.
We kreegen ’t bé de wèrmen drank eindelek wir ’s over konkreete fietsplanne. ’t Waar nog te kaauw geweest mi de Pòsse um wijd te gòn fietse, mar ’t gonk nou de goeie kant op. Ant ha al wè ònbiedinge ùitgeknipt èn ok mee wè daag gerizzerveerd worrop we mi onzen vierre ’n por daag weg zón kunne bleijve. Of ik mar wir ’s wó gòn boeke. Ja, dè maag ik alted èn dè’s niks meer dan billek, want zóiets kunde Tiene beeter nie laote doen. Die hi nou nèt unnen tablet gekreege èn zit de godsganseleken dag mi dè onding te verveele, mar digitaal ’n reis boeke, dè hi-t-ie nog noit vur mekare gekreege. Ik ha de knipsels van Ante ’s deurgenomme onderweijl dè we òn ons bèkskes zate èn ’t waar opvallend dè’t deeze keer vurral de ósteleke richting op zó moete gaon. D’n Aachterhoek zaat ’r dùbbel èn dik in èn dè moes ’t dan mar worre, ok al waren ons Bèt èn ik daor lang geleeje al ’s oit rondgefietst. We han d’r goei herinneringe òn. Ja, ès ’t weer strakke mee wó werke, dan kos ’t wèl ’s ’n heel geslaagde ondernimming worre, stelde ik mi voldoening vaast, want ’t landschap èn de minse han ons nogal òngesproke.
Toen Vorstenbosch wir vertrokke waar, scheen de zon nog volop. Ik reej nog gaauw ’n rundje mi onzen hond. De vogels geleufden d’r al in. Gin wonder ok! D’r kwaamen overal al gruun puntjes òn de knoppe van de beum, de sleedorre bloeide z’n best èn de blomme van hoefblad, speenkruid èn wilde anemoone kleurde de slótkante. ’t Stemde tevreeje, want ’t rook nor ’t vurjaor èn ’t waar plezierrig, ok al waar de wend nog ’n bietje te dun.
Onderweeges hurde-n-ik innins unnen haon krèije. Oei, dè waar arig haonegedrag. Denkelek van slag gerakt dur ’t lèntegevuul, want zó laot op d’n dag gòn ligge krèije, dè gaaf eigelek gin paas. Mar daordur viel men wèl innins te binne dè Tien ok nog iets te mèlde ha gehad over aauw kiepe. D’r ware twee heel aauw henne die mekare in gin jorre gezien han. Ze rakte natuurlek mee òn ’t klètse èn ’t kakele…
‘Och, dè’s lang geleeje! Ik docht dè ge dood waart. Hoe makte gé ’t toch?’ ‘Oo, goed zat, ik ben wèl efkes van de leg af geweest mi dè kaauw vurjaor, mar wijer maag ik nie klage… Èn hoe is’t bé ùllie?’ ‘Ok rillek? Èn mi de keijnder ok alles goewd?’ ‘Oo ja, ons jong hen ’t zó goewd gemakt..! D’n innen is affekaot geworre èn d’n andere ùitsmijter…!’

geschreven door: Klaas van Bètte


© 2011 - 2024 'n Lutske Brabants - vrijdag 29 maart 2024 - Tijd: 00:00:00 - Webdesign: Broeklandsoft - Sponsor: Frans van den Bogaard