week 30 -2014

En hij heeget hier wir vur mekare gekreege, diejen Tinus... Ik ha zèlf de illektriese hegscheer ùitgeprobeerd èn umdè ze't nie din, ha'k mar wir 'n neij verlengsnoer gekocht. Dè's gerdimme al 't dèrde in drie jaor ted. Tien waar hier um half neege èn daor waar ik bleij mi, want 't zó unne wèrmen dag worre. "Ès ge vruug begint, zedde ok vruug klaor," verkondigde Tinus de tuinman. Ik ha d'n trap bé d'n boog gezet èn alle geridschap mooi klaorgeleed. Hij kos dus vort, terweijl ik mi m'ne kompjoeter in de weer waar. Ik hurde 't geraotel van de scheer èn docht dè't goewd waar. Mar ons Bèt hi somteds ok gin spier verstand. Wè duu die Drika!? Die gi hum 'n fles bier brenge! Moete oew èigen 's indenke; hij is nog gin uur òn de gang èn dan al mi alkohol op de proppe komme! Hij kreg van men pas bier ès ie klaor is èn ès 't wèrk ok goewd gedaon is...

Ik hurde binne dè Tien buite wir mi vrouwvolk òn d'n buurt geslage waar èn dè telde-n-ik wèinig, want dè schiet nie op èn de uurre loope gewoon deur...

't Zal nog gin veijf minute lòtter geweest zen of daor kùmt ie hier binne gedrùpt. Of de stop 'r misschien ok ùitgeslage waar..., want hij ha't snoer wir durgeknipt. Ja, daor hing 'n tèkske dè-t-ie nie gezien ha èn daor waar d'n draod aachter bleijve hange... Ge kent die smoesjes onderhand wèl mi hum. 't Is alt gebrèk òn konsentrasie natuurlek. Hi-t-ie hier binne wir 'n half uur zitte verspeule mi 't plèkke van d'n draod èn buite waar 't enkelt mar hitter geworre...

Affijn, hij waar nò de ripperasie wir aktief. Nou ha-t-ie vort 'n pèt op teege de hèt. Ge wiest nie wè ge zaagt. 't Waar in tussented 29 grade geworre. Ge kost Tiene b'ons binne heure kreune èn steune. Toen ik buite kwaam, ha'k bekant gezeed: "Dè kunde gé over 'n por jaor nie mer", mar ik slikte-n-'t in. Ik hòlde de kreuge èn begos 't knipsel bé mekare te veege èn op te laoie. Toen mèrkte ik pas ècht hoe wèrm 't waar! In de kortse kirres dreef ik ùit m'n hemd èn nò drie vol kreuges èn wè peijnscheute in m'ne rug liet ik weete dè'k 't nie mer kos. "Gif niks, doe'k dalek ok nog wèl," riep Tien stoer trug èn daor moet ik 'm meegeeve dè-t-ie over unnen beeteren òjem beschikt ès ikke. Mar ja, hij is natuurlek ok nog 'n stuk jonger ès ikke, al ziede dè bekant nie.

Witte wè-t-ie op 't èind van 't karwèij zin? "Diejen overhangenden tak mi die èppelkes he'k mar laote hange." "Goed gedaon, jonge," knikte-n-ik, "dè zen prùime èn die zen bekant rijp!" Ge moet toch wèl unne kolossalen oelentoeter zen um 't verschil tussen unnen appel èn 'n prùim nog nie te onderkenne, wánne. Ik heb mar mee 'n foto van 'm gemakt terweijl ie nog beezig waar èn dè mag ie wèl! Hij trok z'n pèt rècht èn gonk mi z'n groote hegscheer mee in de rambo-houding staon ès 'n overjorrige filmstèr èn ik liet 'm mar zó wijs. Die foto stuur ik nou nor ons neef in Ammirrika èn dan zet ik 'r onder dè dieje klunzige koiboi ons neij illektries snoer mee wir durgeknipt hi. Ge kunt de plèkbaand op de foto natuurlek goewd zien.

Smiddes begos 't te reegene èn ik waar toch al van plan nor de Tour te keijke, dus ik hoefde nie te verlette. We hen de Tour in Engeland gevolgd èn nou 't pilleton in Frankrijk fietst èn d'r al zó veul etappes bé mekare 'geKitteld' zen dur de Giant-trein, wón we onderhand ok wèl 's unne Neederlander hebbe die iets won. Èn potverdorie, wie wint daor in de hel van 't noorde!? Onze Lars! Nò neege jaor wir 'ne Neederlandsen ettappewinnaar! Ik heb pas geschreeve dè de Belkinploeg mi 't Neederlands kampioenschap meer vertraowe in hum ha moete hebbe! Toen ik dè teege Tiene nog 's verkondigde, reageerde-n-ie mi: "Gé het 'r ècht keijk op èn dè ha'k wèl verwaacht, want gé zet goewd thuis tusse de illektriese fietse!" Wènne klippel, wánne!

Èn toen kwaamp 't voetballe nog 's òn de burt. De ons han 't goewd gedaon. Bekant de finale gehòld! Wir bekant gewonne. Zunt dè d'r teege de Argentijne ginne pinantiewinst mer òn 'geKruld' wier èn dè Van Persie èn Sneijder d'r beste nivo nie mer hebbe gehòld, mènde Tien, want hij ha ze nog zó gèire teege de Duitsers gezien... "Vurraf ha gin man gedocht dè ze zó wijd zón kunne komme," zin ik berustend. "D'r zen veul minse slaop te kort gekomme dur dè voetballe mi z'n verlenginge," riep ons vrouw, "dùrrum waar't misschien wèl goewd dè we d'r vort ùitlage." "Ja, elk nadeel hep s'n voordeel," knikte-n-ik op z'n 'Cruijffiaans'.

geschreven door: Klaas van Bètte