week 38 -2014

Ons Bèt èn ikke ware verzocht dur Erfgoed Brabant um unne 'preview' mee te komme make in 't Noordbrabants Museum over 'De canon van Lammers'. 't Waar eigelek 'n sort vervolg op "De kracht van Brabant' dè afgeloope jaor op Umroep Brabant te zien is geweest. 't Waar unne vollen bak in de Statezaol in D'n Bosch. Veul bekende van vruger zage we veuròn zitte. Björn van der Doele zong 'n liedje èn d'r wiere goei toespraake gehaauwe dur Timmermans, Daniëls, Donders èn Lammers. De Commissaris van de Kunning din èiges ok unne vroleken duit in 't zèkske, vurdè wij d'n trailer van d'n tiendeelige neije serie moege zien. D'r waar behoorlek wè humor gepasseerd èn 't volk waar al in de stemming, toen Frank Lammers z'n kunsten op 't doek begos te vertoone. Dieje Lammers kenne de miste minse al van de Jumbo-reklames, van z'n Hazes-vertolking èn misschien ok wèl van z'n tillevizie-optreeje in verband mi z'nen hoofdrol in de film over Michiel de Ruyter die d'r ònkùmt. Lammers kùmt van Mierlo, mar wónt al lang in Amsterdam. Hij gebrùkt in z'nen zoektocht dur de Brabantse geschiedenis 't boek 'Blikken op Brabant' ès wegweijzer. Frank kùmt over ès unne prachtigen dartelen drol, unne jongen hond die overal unne mooien drèij òn wit te geeve. Hij kùmt op plòtse die bol stòn van de Romeinse geschiedenis, zoowès Cuyk èn Èmpel. In 't Museum in D'n Bosch kunde veul van daor gevonde grèij zien. Lammers dolt nogal locht dur de hogte- èn dieptepunte van de Brabantse historie. Wè dè betrèft is hij wèl d'n òngeweeze man. Hij hi 't Bèlgies deel van 't Hèrtogdom Brabant nie vergeete èn ontmoet overal minse die hum meer kunne vertellen over de geschiedenis. Daorbé valt op dè-t-ie ammòl aauw minse teegekùmt. Worrum nie 's unne keer 'n mooi meid gevraogd, denk ik dan. Mar ons Bèt vond de 'vurkeijk' van 't verhaal heel geslaagd. Dè zal ok mee komme, umdè ze wir nogal dik op de foto gezet is. 't Waar unne schónnen aovend, allennig is ons al dikker opgevalle dè 't geluid in de Statezaol van 't Museum slècht is. Hopelek èn dénkelek is dè dalek veul beeter op tillevizie. Lammers reijt in unnen aauwen bak dur ons provincie op zuuk nor ons verleeje èn dè kunde vanaf èind septèmber tien weeke lang volge. Zeeker doen!

Wè ge ok zót moete doen, ès ge van fiste èn smartlappe haauwt, is de virtiende septèmber vreij haauwe vur 't kóppere fist van de Hog Noot in Den Dùrpsherd. Daor komme nie alleen liedjes mi 'ne laach èn 'n traon vurbeij, mar ok 'n Tribute to Hazes (H6). Ok Unit One zal d'r z'n beste bintje veurzette. Ze beginne smiddes al um half twee.

Dè Tien unne sjarmante klippel is, dè witte onderhand wèl! Pas bèlde-n-ie op èn zaat op z'ne praotstoel. Hij zin over z'n vrouw: "Ons Ant hi heel dikke bille, mar ze zit 'r nie mi...." Èn toen hurde we dè hullie Bianca al dezèlfde kant op gi, mar wè wilde ok mi zón aauwers. Die jong hen 't van gin vrimde. Toen Tien z'n dochter vroeg um de geut op te rùime, riep ze trug: "Doede gé't èiges mar, gé zet toch al krom!" Ik vertelde Tiene over ons beleevenis in 't Museum èn hij moes mee kwet dè Ant èn hij ok 'n schón fisje van de KBO gehad han. 't Waar wir 's 'n bietje ùit de haand geloope èn ze han bèij te veul gepruufd èn ge wit wèl, laachde-n-ie dur d'n horre: "'n zatte vrouw is unnen engel in bed!" Mar dè ha nie lang geduurd. Ant ha innins gevraogd: "Hedde gé oit bé aander vrouwe geslaope?" Èn Tien ha geantwoord: "Nee, slaope doe'k alleen bé aow!"

Op 't èind moes ie ok nog kwet dè d'r bé hullie op de hèij in zenne jongen ted 'n heel èrm huishaauwe zaat te wone. " Ze hiele 'n por kneijnd èn 'n gèit èn probeerde op 't klapzand nog iets te teule vur èige gebrùik. Eigelek han die minse niks ès èrremoei èn jong. Dùrrum zinne ze vruger ok dik dè èrremoei jongt," mènde Tien. Op unnen aovend ha d'n hèijkneuter nò unnen dag hard werke teege z'n wefke gezeed: "Doede gé de jong nor bed, dan nèij ik de gèit op stal!"

Ik vond dè de maot daormi wir vol waar, want ons gesprèk begos wèl bedénkelek af te gleije.

Dùrrum zin ik: "Bèlt mar wir 's ès ge 'n fist het, worbé wij ok van de parteij meuge zen." Ik hurde enkelt nog 'tuut , tuut, tuut.'

geschreven door: Klaas van Bètte