week 11 -2014

"Gaperd," greens ons vrouw, "nou schreijfde de vurgende week over boek èn film èn dan vergitte te mèlde dè 't neegende Brabantse Boekenweekboek krèk is ùitgekomme!" "Ja, 'Alle kanten op!'" gaaf ik heur gelijk, "mar ik heb ok zó veul òn de kop gehad..." De ons siste tusse d'r taand, mar zin wijer gelukkig niks. Ze ha gelijk; ik ha zeeker iets over 't pas ùitgekomme Brabants boekeweekboek moete laote weete, want dè's wir 'n bezunder verzameling van verhale èn gedichte ùit onze regio geworre. Èn d'r valt ok wè te vertelle over de zondagse prizzentasie in Lith. We ware bekant op tillevizie!! Freddags kwaamp 'r namelek 'n tillefóntje van Umroep Brabant. Ze zón sondags, op 'd'n dag van de moedertaol', tillevizieopnames komme make! Dè overviel ons, want bé de neege vurgònde prizzentasies van 't boekeweekboek hen we taol noch teeke truggehad van d'n umroep. Nou zón ze dus ok de winnaar van de Willem Ivenprijs filme! Ik zó misschien wèl iets positiefs kunne schreijven over 'onzen' umroep..., docht ik.

Ik stuurde mar mee 'n mailtje nor alle 50 Brabantse schreijvers èn d'n ùitgeever, zódè zèllie op ted 'gewaasse en gestreeke' in De Lithse Hoeve zón zen.

Mar sondags op d'n afgesproken ted waar d'r in Lith gin Umroep Brabant te bekenne. Wè daormi òngevange? Misschien ha de beloofde opnameploeg wèl erres teegeslag gehad of kosse ze Lith nie veijne... Ik ha al naogevraogd of d'r afgebèld waar, mar nee, d'r waar gin tillefoon geweest. We laste 'n 'Brabants ketierke' in èn begosse lòtter, in de hoop dè't tv-volk nog zó komme. D'r kwaam niemes opdage. 't Offisjeel gedilte (de overhandiging van 't uurste boek èn de ùitreiking van de prijs dur d'n bùrgemister van Oss) verschove we dùrrum vurbé de pauze. Nò de onderbreeking kwaamp 'r gin opnameploeg. Ik zin teege de vol zaol in Lith mar dè we 't programma af ginge werke èn dè we de klótzakke van Umroep Brabant nie mer verwaachtte. 't Waar wèl mooi geweest op 'd'n dag van de moedertaol'! 'n Schreijfster riep dè ze docht dè bé Umroep Brabant niemes 'n moeder gehad ha èn dè ze dùrrum ok gin fesoen geleerd han. Dè't stijlloos waar dè d'r gin bericht of niks waar durgegeeve, daor waar iedereen 't over ins.

Onbeschoft waar 't innegste woord wè hier paaste. Gelukkig ware de minse goewd tevreejen over 't programma èn we han in Riny Boeijen unne goeie prijswinnaar mi 'n prachtig verhaal.

Smòndags he'k nog nor Umroep Brabant gebèld èn de mins van de afspraak gesproke. Nie dè ge daormi iets bereikt, mar 't lucht op ès ge iemes de worrend kunt zegge. Ik heb dus gezeed dè'k m'n èige zwaor besodemieterd vuulde èn dè't schandòllig waar wè wij in 't weekend han moete meemake. Hij begreep 't, zin ie, mar ès de opnameploeg op zondag besloot nie nor Lith te gaon, dan kos hij daor niks òn doen! Ik kreeg gin verklaring of ekskuus te heure, mar enkelt dè hij niks vur men kos doen! Toen ik wó weete wè zón afspraak van hum dan eigelek wèrd waar, bleef 't stil èn daornao zin ie nog 's dè-t-ie niks vur men kos doen. Ik liet 'm weete dè't wir 'n blijk van gebrèk òn illementair fesoen waar. Dè mènde-n-ik ècht èn goide d'n horren op d'n haok. "Ha'k nou mar nie alleman tevurre bericht gestuurd dè Umroep Brabant beloofde te komme. Han ze daor in Èindhove nou gewoon gedaon zoowès alted èn hillemòl niks laote weete, dan waar ik nòdderhand nie zó beus èn triest geworre....' Toen ons vrouw men zaag pratte, zuchtte ze: "onbetraowbaar flapdrolle zen 't, jonge. Ik kan èn wil ze nie mer heuren of zien!"

Toen Vorstenbosch hier ònbelandde, wó'k m'n umroep-lamentasie beginne, mar ik kreeg gin kans. 't Klonk bé binnekomst al mee: "Hedde al geheurd dè wij op boekeweekzondag vur niks gereisd hebbe? Ès ge 't boekeweekgeschenk kost laote zien, moogde vur niks mee." "Hedde gullie 'n boek gekocht!?" vroeg ons Bèt streijlek. "Nou dan vertelt mar 's." Tien èn Ant ware mi d'n trein nor Amsterdam geweest. Ze han daor zèlfs de Beurs van Berlage bezocht! 't Waar unnen heel vermoeienden dag geweest. Saoves lage ze samen in bed te bekomme. Tien hiel innins de lakes umhog èn zin onneuzel: "kekt 's òn.., nou geleuf ik dè m'n aondeel hier toch nog is gesteege!" "Dè trèft slècht," antwoordde Ant vlot, "want de beurs is al geslote!"

Smèires worre ze wakker èn daor krèijt Ant vrolek: "De beurs is wir geopend!"

"Dikke pèch," kreunt d're mins, "want nou heb ik m'n aondeel krèk van de haand gedaon...!"

geschreven door: Klaas van Bètte