week 13 -2014

We han 't 'r hier smèires bé de krant over dè de jeugd onder de achttien gin alkohol mer mag drinke. "'n Heel goei ding," riep ons Bèt, "stèrken drank is nerres goewd vur." Tja, wè moete daor nou teegen inbrenge. "Nou 'n pilske of 'n borreltje op z'nen ted, dè kan toch vergimmes lèkker zen," probeerde-n-ik. "Dè blef noit bé een," kètste ze mee trug. Nee, alkohol moog, wè heur betrof, grust hillemòl verbòje worre, want die brocht enkelt probleeme... "Wij dronke vruuger mi ons zestien al pils," mèldde-n-ik streijlek. "D'r waar nerres niks te doen èn dan gonge we van èrremoei biljèrte in de kroeg èn kochte dan meepesant mar 'n pilske..." "Daormi zedde ok al heel vruug bedùrve," vond ons vrouw. "Toen ik aow leerde kenne, waarde zeuventien èn dronkte ok al wèl pils," verweerde-n-ik m'n èige teege beeter weeten in. "Ik heb wèl 's bier gedronke èn 'n sigrèt gerókt.., mar dè waar alleen mar um mee te doen vur de gezellighèid..." "Oo, 't is dus toch erres goewd vur!" riep ik triumfantelek. Ze keek efkes venèndig menne kant op, èzzof ik ze gerakt ha.

"'t Is mi die daag schijnbaar meegevalle mi de alkohol-kontroles," konkludeerde-n-ik. "Ja, d'r zen natuurlek veul jong gaste die de zaak geflest hebbe," mènde ons weederhelft, "mar dè waar te verwaachte, want die manne drinke d'r èige thuis al in de stemming èn laote de ouwer vriende nòdderhand bier haole vur hullie of ze veraandere d'r gebortejaor op d'r ID-kaart... Èn ès die kontroleurs 'n bietje verstand hebbe, neijpe ze gewoon 'n eugske dicht."

"Ès ge zoo al mee begint te schippere, stelt zónne neije wet niks veur," zuchtte-n-ik.

Ik keek nor buite èn zaag dè d'n azalia, de magnolia èn de kameelia in vollen bloei in onzen hof stonne te pronke. De blomknoppe van de spirzek èn de peer waren ok al dicht bé ope gaon. "'t Gi dees jaor zó hard. Ès we mar ginne vriejs mer kreijge...,"docht ik bé m'n èige.

Èn ons Bèt heeget wir nie kunne laote, hé; ze hi primula's èn mèijzuuntjes gekocht vur in d'r potte. "Gin spier verstand," zeg ik enkelt, want ès ge unnen hof vol vaaste blomme het, wè zódde dan mi dè pottespeul gòn ligge kloote... Mar ge moet nie mèine dè die van ons nor men luistert.

Vruug op de middag kwaam Vorstenbosch hier òngefietst. "Dees jaor zen we 'n mònd eer op de fiets ès vurrig jaor," krèijde Ant. "Onderweeges stonne d'r ammòl al van die schón geel stèrrekes te bloeien in de slótkant." "Ja," hukte ons Bèt mee in, "dè's speenkruid, mar ok pèirdeblom èn sleutelblom hen we al in blom gezien. 't Is mirakels vruug!" Ik von 't hil wè dè Ant d'n bloei gezien ha, want Tien zie zón dinger hillemòl noit. Hij kent ok niks van de natuur èn hi dè al dik beweeze. "Nee, vur die dinger moete bé men nie zen," zin ie innins of ie men gedachtes geleezen ha. "Ik ben meer de mins van de fijne techniek...!" Niemes reageerde gelukkig. Tien gonk toen mar wijer mi: "Vruug, vruug..!? Ès ze dalek de klok gòn verzette, zen we nog 'n uur vruuger!"

Wè moete nou mi zónne zeever, wánne... "Vandemèirge zeeker al vruug wakker?" riep ons vrouw. We kreegen 't wir over ons fietsplanne. D'r waren al meugeleke bestemminge òngedrage in 'Voordeeluitjes' èn 'Efkes weg'... "Ja, 't is Kras, " zin Ant, "drie daag mi ontbijt èn dinee vur nog gin honderd de man!" "Kan goewd zen, mar lót toch nog mar wè waachte mi boeke, want ès 't weer strakke nie meewerkt, is d'r niks òn," mènde wij. "Van d'n andere kant, kunde wèl 's daags nò de mèrt komme, krèk ès Jan mi z'n eksters..." "Norg, Loosdrecht of Noordwijk.., keus zat, zó'k zoo denke," bromde Tien. "Wor li dè Norg eigelek?" vroeg ons vrouw. "Oo, bove Amersfoort...; daor hiele ze vruuger nog mootercross...," mèldde Tien mi overtùiging, èzzof ie daor de mootersport ok ha bewonderd. Ik zocht toch mar gaauw efkes op, want mi diejen Tnius witte 't noit. Norg bleek 'n goei twentig kielemeeter onder Groninge te ligge! Toen ik 'm dè onder z'n neus vreef, riep ie stoer: "Is dè nie bove Amersfoort!?" Èn of d'r niks miszeed waar, gonk ie wijer. Hij wies nog wè schóns! Wij waren al nie zó happig mer èn ès ie ons wó kulle, moes ie vruuger opstaon. Tien din deur: De Bèlze han nou 'n ruimtevaartprojekt; zij wón nie nor de maon, want daor ware d'r al geweest. Nee, zij wón op de zon lande! "Daor is't toch veulste heet èn verbrandde aachtermekare," schamperde de ons. Dè wies d'n Bèls ok, zin Tien, "dùrrum gòn zèllie snaachs!"

geschreven door: Klaas van Bètte