Auteur: Ed Hupkens  Met dank aan de Werkgroep Toponymie, Kring Vrienden van 's-Hertogenbosch

De Albert Cuypstraat gezien in de richting van de Aartshertogenlaan. Anno 2012. Foto: Ed Hupkens

De Albert Cuypstraat verbindt de Fredrik Hendriklaan met de Aartshertogenlaan. De straatnaam werd op 29 oktober 1947 door de gemeenteraad van ’s-Hertogenbosch vastgesteld. Albert Cuyp werd oktober 1620 in Dordrecht geboren in een begaafde en beroemde kunstenaarsfamilie. Vader Jacob was een vermaard landschapsschilder, grootvader Gerrit maakte gebrandschilderd glas. Albert kreeg uitgebreide schilderlessen van zijn vader, zij deelden samen een atelier. Behalve door zijn vader werd Albert Cuyp beïnvloed door Salomon van Ruysdael, Jan van Goyen, Jan Both en Claude Lorrain. Na 1650 ontwikkelde Albert Cuyp zijn eigen, rijke stijl. Al snel specialiseerde hij zich in landschappen. De verschillende zon- en maaneffecten – met goudgele toon en rode gloed - geven aan zijn landstreken iets mysterieus plechtigs. Hij was een meester in het schilderen van luchten, van gouden avondgloed tot storm en onweer. Ook staat Albert Cuyp bekend om zijn marines. Een marine, ook zeegezicht genoemd, is iedere vorm van figuratieve kunst met de zee als onderwerp. In de praktijk omvat de marine ook scheepvaart op rivieren, havens en boten op het strand. Albert Cuyp voelde zich ook aangetrokken tot de ridderlijke en dynastieke cultuur. Zijn verdere werk bestaat uit stillevens, dieren, kleurrijke figuren en portretten. Albert Cuyp wordt beschouwd als een van de beste schilders van de 17e eeuw.

Al tijdens zijn leven kon Albert Cuyp terugkijken op een imposante carrière als kunstschilder, hij verdiende veel geld met zijn schilderijen. Toen hij in 1658 met de voorname en rijke Cornelia Boschman trouwde, hoefde Albert zich helemaal geen zorgen meer over geld te maken. In 1659 werd een dochter geboren, na 1660 begon hij aanmerkelijk minder te schilderen. Daardoor kreeg hij meer tijd om andere activiteiten te doen, zoals het bekleden van allerlei functies in de hervormde kerk en in het sociale leven. Toen Albert in 1691 overleed, had hij al jaren niet meer geschilderd, zijn laatst bekende werken dateren van rond 1665. Albert Cuyp stierf als een van de rijkste burgers van Dordrecht van zijn tijd. Hij werd begraven in de Dordtse Augustijnenkerk.

Eind 18e en begin 19e eeuw herontdekten Engelse verzamelaars zijn schilderijen, ze kochten veel van zijn werk op, waaronder zeer kostbare. Zijn ruiterstukken werden razend populair bij de Engelse aristocratie. Rond 1800 waren er bijna geen schilderijen van Albert Cuyp meer in Nederland te bekennen.