Stationsweg met op de voorgrond de Drakenfontein, rechts gevels van de Koningsweg. Links gedeelte van de Koninginnenlaan. Anno 1903.
Foto: Erfgoed ’s-Hertogenbosch nr. 0000989

De herkomst van de naam Stationsweg is duidelijk: de straat leidt naar en van het station. Eerst in 1868 bereikte een stoomtrein ’s-Hertogenbosch. Het eerste Bossche stationsgebouw (1870-1896) was vanwege militaire overwegingen helemaal uit hout opgetrokken. Het stond op de plaats waar drukkerij en binderij Teulings gehuisvest was en later het Brabants Dagblad in kwam. Na 1896 deed het nog dienst als tramstation, in 1916 werd het afgebroken. Om vanuit de binnenstad het station te kunnen bereiken, werd vanuit de Visstraat in 1875 een doorbraak gerealiseerd door het slopen van twee huizen. Het was een forse doorbreking van de bestaande gevelwand die tussen Lepelstraat en Brede Haven bewerkstelligd werd. Een nieuw stationsgebouw (1896-1950) kwam op een zuidwestelijker gelegen locatie. Het door Eduard Cuypers ontworpen gebouw met zijn lambriseringen, meubels en wandschilderingen, maakten het tot een van de mooiste stations in Nederland. In 1944 door oorlogshandelingen grotendeels verwoest. Pogingen om Cuypers’ station gerestaureerd te krijgen, mislukten. De opzet van de architect Sybold van Ravesteyn voor een nieuw gebouw was wel op dat van Cuypers gebaseerd. De Bosschenaren waren echter niet erg gelukkig met deze vervanging (1952-1995). In 1995 moest het verouderde concept van Van Ravesteyn plaatsmaken voor een ontwerp van de architect Rob Steenhuis. Binnen dit vierde Bossche stationsgebouw (1995-heden) herbergt de passerelle niet alleen de feitelijke stationsruimten, zoals perrons en wachtruimtes, maar ook winkels. De passerelle verbindt daarbij de binnenstad met het Paleiskwartier; het in hoog tempo tot een levendig, nieuw stadscentrum veranderend gebied aan de westzijde van het spoor.