De Capucijnenlaan gezien in de richting van het Julianaplein. Anno 1930. Foto: Erfgoed ’s-Hertogenbosch nr. 0029402

De Capucijnenlaan is een verbindingsweg tussen de Van der Does de Willeboissingel en het Julianaplein. De straatnaam verwijst naar de aanwezigheid in ‘s-Hertogenbosch van de orde van de kapucijnen. Deze volgelingen van Franciscus van Assisi (1181 – 1226) werden – met instemming van bisschop Masius en na toestemming door het stadsbestuur – in 1611 binnen de stad gebracht. Aanvankelijk waren zij gehuisvest op de Windmolenberg en de Diepstraat. Na aankoop van een gedeelte van het refugiehuis van de Postelse abdij aan de Postelstraat, bouwden de kapucijnen aldaar een kapel en een klooster met 33 cellen. Zij kochten ook grond bij van het Loyersgasthuis en een stuk van de straat Uilenburg. Door al deze aankopen werd het een zeer uitgestrekt terrein. Het straatje Capucijnenpoort herinnert nog steeds aan de aanwezigheid van deze 17e-eeuwse monniken. De kapucijnen wilden een tegenwicht vormen voor het opkomende protestantisme. Na de inname van de stad in 1629 werden klooster en kerk geconfisqueerd, alle mannelijke kloosterlingen moesten de stad verlaten. Enkelen waren in het geheim achtergebleven en werkten in schuil- en zolderkerken. Het kloostercomplex werd verkocht, alles werd in het begin van de 19e eeuw gesloopt. De kapucijnen zijn in 1896 teruggekeerd, kerk en klooster aan de Van der Does de Willeboissingel werden augustus 1898 ingewijd. Het kloostercomplex grenst aan de zuidkant aan de Capucijnenlaan. De kapucijnenkerk was oorspronkelijk geen parochiekerk, maar een voor iedereen toegankelijk openbare kerk. Vanaf januari 1972 werd de kerk aangewezen als parochiekerk voor de wijk ’t Zand, als vervangende kerkruimte voor de oude Leonardusparochie.