De Brede Haven gezien vanuit de Oliemolensingel. Anno 1986. Foto: SA nr. 0062644

De Bossche Haven is een omstreeks midden 14e eeuw uitgegraven Diezearm. Oorspronkelijk lag de haven buiten de eerste stadsomwalling en functioneerde als vestinggracht. Bij de Visstraat mondden twee Diezetakken er in uit: een vanuit de Molenstraat (de Vughterstroom), de andere kwam van de Kruisstraat (de Verwersstroom). Bij de aanleg van de tweede stadsmuur werd de Verwersstroom vanaf de Kruisstraat tot aan de Binnenhaven gedempt. De dichtgemetselde toog onder de brug in de Visstraat kwam in 1976 weer in het zicht. Deze Visbrug wordt al in 1356 in schriftelijke bronnen genoemd. De westelijke oever van de haven is de Brede Haven, de oostelijke oever is de Smalle Haven. Langs de Brede Haven (aangelegd tussen 1441 en 1449) ontwikkelden zich de eerste kademuren. Het Bossche havenkwartier kende altijd drukke handelsactiviteiten. Bloeitijden werden echter afgewisseld met economisch slechte tijden. Begin 15e eeuw werd de Brede Haven nog aangeduid als ‘de straat voorbij de Visbrug’ (platea ultra pontem piscium). In de stukken komt de Brede Haven ook voor als Achter de Mandemakers. Een zijstraatje van de Brede Haven heeft tot in de jaren veertig van de vorige eeuw de naam Mandenmakersstraatje gedragen. Er was ook een pakhuis, dat De Mandemaker heette, en er was het woonhuis ’t Mandenmakerskamertje. Allemaal namen die teruggaan op mandenmakerij ter plaatse. Veel panden aan de Brede Haven zijn gesloopt voor een grootschalige flat, de Dommelflat. Het laatste deel van de Brede Haven werd in 1977-1980 echter gerestaureerd en waar reeds gesloopt was, kwam aangepaste nieuwbouw.