Spelende kinderen aan het einde van de Sint-Geertruikerkhof. Datering: 1955. Foto: SA nr. 0008695

De Sint-Geertruikerkhof verbindt de Orthenstraat met de Pastoor de Kroonstraat. De naam Sint-Geertruikerkhof herinnert aan het klooster van de zusters augustinessen, toegewijd aan Sint Gertrudis. Het Geertruiklooster was van 1449 tot 1629 gelegen op de plaats van de huidige Barbaraplaats. Toen rond het midden van de 14e eeuw de stadsgracht gedempt en de eerste stadsmuur gesloopt werden, vond ter plaatse bebouwing van huizen plaats. In deze panden is het Geertruiklooster gesticht. In de loop van de 15e eeuw breidde het zich uit, waarvoor nieuwe gebouwen, waaronder de kloosterkerk, nodig waren. De omvang van het kloostercomplex is niet geheel bekend, omdat de archieven van het Geertruiklooster verloren zijn gegaan. Over de kloostergebouwen geven een notariële akte uit 1475 en een akte uit 1634 een beschrijving: een ijzeren hek, spreekkamer, kapittelzaal en een gang binnendoor van het klooster naar de plaats waar de klok geluid werd. Door de sloop van het grootste deel van de bebouwing in 1842 ten behoeve van een gasfabriek, is een reconstructie van het klooster niet meer mogelijk. Van het kerkgebouw is meer bekend, omdat dit pas in de 20ste eeuw in delen werd afgebroken. Archeologisch onderzoek heeft de oude vorm van de kerk met driezijdig gesloten koor, crypte, nonnengalerij, veelzijdige traptoren en portaal opgeleverd. Sint-Geertruikerkhof nummer 4 is een rijksmonument. Het is een van de twee bewaard gebleven vier spuithuisjes, die vanaf 1688 ten behoeve van de brandweer boven de Binnendieze gebouwd werden. Het andere spuithuisje staat aan de Sint-Jorisstraat nummer 5.