Infanteriesoldaten en werklieden poseren voor de poort van de Sint-Jacobskazerne aan de Bethaniestraat. Anno 1915. Foto: SA nr. 0009771

Alle vier, in 1744 gebouwde kazernes waren bestemd voor het Staatse leger dat van 1629 tot 1794 in garnizoen lag. De kazernes zijn herkenbaar aan de karakteristieke 12-ruits ramen. De manschappen sliepen in tweepersoons bedsteden. Volgens de reglementen kregen zij per vier weken één stel schone lakens per bed en één schone handdoek om de acht dagen. De Sint-Jacobskazerne kazerne werd gebouwd naast de Oude Jacobskerk, voor de huisvesting van 960 man infanterie. De Oude Jacobskerk is in 1430 gesticht als broederschapskapel. Nog in hetzelfde jaar gaf Paus Martinus V toestemming om bij de kapel een klokkentoren en een hospitium (gastenverblijf) te bouwen ten behoeve van bedevaartgangers op doorreis naar Santiago de Compostella in Noord-Spanje. De kapel kreeg in 1569 de status van parochiekerk, en werd in 1584 verbouwd. De klokkentoren werd in 1632 gedeeltelijk en in 1752 geheel gesloopt. Na de val van de stad in 1629 heeft de kerk tot 1650 dienst gedaan voor de Hervormde Gemeente. In 1689 kreeg de kerk een militaire functie, eerst als ruiterstal voor de cavalerie en vanaf 1752 als Arsenaal of ‘Groot Tuighuis’ voor artilleriematerieel. De militairen verlieten het voormalige kerkgebouw in 1914. Daarna bood het gebouw van 1924 tot 1987 onderdak aan het Noordbrabants Museum. Nu is er de afdeling Bouwhistorie, Archeologie en Monumenten (BAM) in gehuisvest. Het vroegere kazernegebouw is tegenwoordig onderdeel van de Reinier van Arkelgroep. De oude kazernegevelsteen zit er nog steeds.