2020 - week 33

‘Ik plèk òlling,’ zuchtte-n-ik giestere teegen onze Klaas. ‘Wa denkte van men,’ waar z’n antwoord. We zate bèij ùitgezakt en ùitgeteld in ons kamer die ok vort hitteverscheijnsels begient te kreijge. Da hen we nog nie eer meegemakt. We hen de vensters en de gordeijne dicht, mar da hèlpt nou nie genog mer. ’t Is ok ’n ongekende hèt de leste ted.

Ik moes vur de ònvraog van m’n neij reijbewijs nor ’t Gèssels gemintehuis um ‘recente’ pasfoto’s in te leevere. Da zulle gin mooi plòtjes worre, want ik heb al weeke laast van hoikorts, mar allè. ‘Dan make we d’r wel ’ne gezellige fietstocht van, worbij we ’t aongename mi ’t nuttige vereenige,’ zin d’n onze. Ik bakte èijer mi ham en zùrgde vur ’n thermoskan thee en zoo zate we belaoie tusse de wiele. De bódschap in Gèssel waar gaauw verricht en onze Klaas fietste veurop wijer nor Halder. We vonde ’n schón bènkske bij d’n ònlegstèiger in de Dommel, krèk teegenover Herlaer. Wa is da mooi opgeknapt! We zagen ùit over ’t wòtter en knabbelden onze proviand op. Bótjes kwame vurbeij gevaore, mar ok vlotte mi hil families d’rop. Da han we nog noit gezien. ’t Lieke twee pallets òn mekare getimmerd en ’t werkte! Ze roeiden ’n bietje um bij te stuure, mar ze drieve vurral op de strooming mee richting ’t Vaontje. ’t Zaag ’r prachtig ùit en ge kost zien da alleman schik ha van de èige ùitvinding.

Wij drùlde deur richting D’n Bosch, wor onze Klaas nog ’n bódschap moes afwerke. Onderweeges linne we nog gaauw efkes òn op Haanwijk um daor in de schaduw nog ’n fris drènkske te nuttige en ’t pleeke te bezuuke. In D’n Bosch von ik ’t beeter um nie in de wèrmte te hoeve waachte en ik fietste vast vurrùit nor d’n Dungese Poeling um daor bij Keesjes ’n lèkker ijsje te versnoepe. Onze Klaas waar al gaauwèchtig op de afgesproke plòts en ha alles vlot af kunne werke, zin ie. We viete nog ’n drènkske en dinnen alwir tevreejen op huis òn. We han wir unne schónne fietsdag beleefd.

Vandemèirge zate we alwir vruug op ons illektrieke fietse, want smèires is de tèmperauur ’t lèkkerste. Ik moes in Rósmòlle wa grèij haole vur de gordeijne van ons Gaia. Zóiets kunde hier nerres kreijge. Wij hen gin ‘fournituurezaak’ in Ballekum. Wij ware mee op ons favoriete route. Daor fiets ’t zó lèkker onder de beum da ge vuult da’t gezond mót zen. Op ons vurkeurplèintje viete we unne verfrissende Rivella.

Kommende week gòn we mi Gaia’s gordeijne òn de gang. Ze gò op kamers in Wageninge wor ze studeert vur bos- en natuurbeheer. Ze hi veijf lakes gekocht bij d’n Action en die hi ze zommerkleurig gevèrfd. ‘Tie dye’ hiet da, ‘Taai taaie’, zi Ant. Ik mót zegge da’t vèrve ècht goewd gelukt is en ik veijn ’t heel goewd da zón jong meid zóiets zèlf bedenkt en ùitvoert.

Giestere kieke we efkes nor de ‘Slimste mins’. Da is ’n hil arig programma. Onze Klaas wit bekant alles. Mar een vraog over Johann Sebastian Bach wies ie nie: hoeveul keijnder ha dieje komponist gehad? Gin man van de kandidate wies ’t. Wij dochte wel da ’t ’r veul zón zen, mar wie hatter nou toch op twentig gereekend! Da hij daor mi al dieje muziek nog ted vur gehad hi! Dan mót ’t vur zen vrouw toch ok ‘in de pozisie, ùit de pozisie’ geweest zen… Noit geweete da Bach bekant kos konkurreere mi Dobbelstintjes. Die hi d’r 21 op de wirreld gezet!

geschreven door: Bèt van Klaasse