2019 - week 12

’t Is ècht weer vol mèrtse bùie. Stùrm, hagel, reege, wòtterkaauw. ’n Pèrrepluuj kunde nie haauwe mi deeze wend. Hil m’n lijf duu zeer. De minse loope in mekare gedoke mi bódschappe te sjouwe. Ik zé mar efkes bé d’n bèkker binnegevlucht, want ’r viel innins zón malse bùi. Ik zé al nor de neije kapper van Mirroi geweest: ‘heur Haarsalon’. Mooi, mar ’t is wèl wenne!
Giestere ben ik ok nog nor ’n konsèrt geweest op ’t Heeziks kasteel. Da waar me toch schón! Twee jong durskes van achttien spulde viool en piano van zón hóg gehalte da we d’r allemòl kèij onderstebove van ware. Ze kwame bèij ùit ’n muzikale familie en begosse al in d’r vierde jaor mi muzieklesse. Ze han pèirdestèrtjes en lang jeponne òn en heel iel lefkes, mar d’r kwaamp me toch ’n kracht en volume ùit… Arighèid um mee te meuge make!
We zen van de week mi twee auto’s nor de Zaan geweest um ons vriendin Bep te gòn flisiteere. Bep en heure Martin ware de beste gastgeevers van de schoolted van onze Klaas. We zitte vanouds in ’n vriendeclubke van diejen ted, mar daorvan is de helft nog mar over. Bep is al ’n por jaor weuw en ze is heur dochter aachternao gedaon nor Holland. Onze reis kende wa teegeslag. Bé D’n Bosch rieje we de fiele in en we dinne rùim twee uure over ’n trajekt da anders iets meer as de helft van diejen ted duurt. We kwame nogal gaor òn, um zoo te zegge. Mar we wiere as alted geweldig ontvange dur Beppe. Ze zaag ’r stralend ùit mi heur 81 jorre. Ze waar bleij da ze ons wir ’s zaag en ze ha wir vanalles in huis gehòld um ons te verwenne.
’n Por uure lòtter dinne we trug nor ’t zùie mi bùikskes vol lèkker grèij. We hoopte mar da we op de trugweg de grótste druktes veur zón bleijve en da lukte hil arig.
Wèllie hen ondertusse ons verjeurdaag èiges ok gevierd mi onze Klaas z’n familie en ons beste vriende. Ant en Tien ware al wa irder gekomme um alles wa veur te berèije. Koffie en thee zette, taarte rond dèile, bier, wijn en wòtter klaor zette, hèpkes make, breujkes smeere en zooal meer. As we die twee toch nie han gehad, ha’k ginnen himmelse raod geweete nou ik èiges zó slècht ùit de weeg kan. Onze Klaas weert z’n èige z’n best, mar da’s toch mar maansvolk, wánne. Ant zaag ’r trouws knap ùit mi d’r groei grèij òn en mi Tiene d’rbé han we wir praot zat. Hij ha tevurre ok nog gaauw ons likkende dakgoot gemakt mi plèkbaand…
Sondags moesse we nor Lith vur de prizzentasie van ’t virtiende Brabants boekenweekboek. Da’s iets hil bezunders. In gin enkel aander provincie kenne ze da. Onze Klaas hi daor alt gruuwelijk veul wèrk mi. Hij duu same mi Jan Luysterburg de riddaksie en de prizzentasie. ’t Waar d’r gezellig en goewd in ’t neij Kultuurcèntrum De Snoeck en m’ne mins hi z’n èige wir z’n best geweerd. De boeke ware smiddes al bekant ùitverkocht!
A’k zoo nor buite keijk, geniet ik van al ’t grèij da in onzen hof al in bloei sti. Ècht volop lènte, al leijk ’t weer soms meer op de hèrfst. En we hen zóveul blomme en plante gekreege! ’t Hil huis rùikt lèkker.
Ik mót nou wel rap nor de geut, want onze Klaas hi blomkólsoep besteld en zón suupke kùmt ’r nie vanèiges.

geschreven door: Bèt van Klaasse