Bèt van Klaasse 2015

Creatief

2015 - nummer 46

BètKlWe zen van de week nor Tilburg geweest. Tien en Ant, onze Klaas en ik. We moegen ’n por introducees meebrengen op de plèchtige opening mi lunch in ’t BKKC in Tilburg. Ik ha noit gedocht da’t allemòl deur zó gaon, toen ik in de zommer gebèld wier, mar ik moet zegge da’k m’n èige vereerd vuul. De organizasie hi knap wèrk verricht. ’t Gonk um d’n blaowen mantel van Maria’s die ik gemakt heb vur de Zoete Moeder in Den Bosch en òn de broederschap heb geschonke. Ik heb ’r dus eigelijk niks mer over te zegge en ik kos ok nie antwoorde, toen Atty van ’t Brabants Kunst en Kultuur Centrum kwaamp vraoge of ze d’n Allemantel moeg expozeere in heur tentoonstelling ‘De Geest ùit de Fles’. Ik stuurde ze deur nor de plebaan van de Sint Jan en daor wier op heur vraog pozitief gereageerd. Nou is de mantel drie mònd te zien in Tilburg mi nog veul ‘spiritueel’ kunstwèrk van aander artieste. ’t Waar op diejen uurste zondag van novèmber eigelijk veulste mooi weer vur ’n museum, mar wij moesse d’r heene. We han Tiene en Ante dus gevraogd en die gonge mee, al moes Tiene club voetballe. Onze Klaas waar d’r bleij mi, want dan wies ie zeeker da-t-ie schik zó hebbe, zin ie. We dinne smèires vur elven al weg en de zon scheen z’n best. We reeje dur schitterend hèrfstlandschap nor Tilburg. ‘We han mi dees week toch veul beeter nor Mieke Vingerhoeds kunne fietse,’ mèldde Tien, toen ie goewd en wel in onzen auto zaat. Onze Klaas gaaf ’m groot gelijk, mar ik din mar of ik ’m nie geheurd ha. Ant ha al wir iets gezien in de krant wor we in ’t vurjaor zeeker heene moesse en ik waar bleij da ze da al liet weete. Onze Klaas reej d’r rècht nor toe, docht ie. Ginnen tom tom nóddig…! Mar op ’t lest, toen we ’t stasjon van Tilburg al kosse zien, kwaamp ’r ’n verbodsbord vur alle verkeer behalve lijnbusse… Vlakbé ’t stasjon moesse we zen, mar daor wiere we d’n Heuvelring op gestuurd. Ik wies persies nò wèlk stoplicht we rèchsaf moesse, mènde ik nog te weete. ’t Vijfde ha’k gezeed, mar da kos noit kloppe, want daor reejde ’n woonwijk in. ’t Zeuvende dan mar… We kwame langs ’t stasjon. Hier moes ’t erres vlakbé zen… , mar wor. ’n Wit gebaauw ha’k onthaauwe, mar ik zaag ’t nerres. ‘We zullen ’t wel vurbé zen,’ greens d’n onze, ‘hier meugde nerres mer keere.’ Hij stopte en stapte ùit. D’r kwaamp ’n menirke òn en daor ha onze Klaas vertraowen in. ’t Mènneke wees en toen zaag ik innins ’t gebaauw wor ik al eer waar weezen inrichte. Gelukkig; we ware d’r vlakbé!
Binne ston d’n Allemantel prachtig centraal te straole en de veijf kleureposters ware nètjes opgehange op ’n zeijmuurke. Nee, daor kos ik nie over klage. Alle kunstenaarsvolk en d’ren ònhang ware d’r al. ‘Nogal ’n alternatief publiek,’ mènde Ant terècht. Efkes gaauw rondgekeeke en daor kwame de spreekers op de proppe. Zoas alted waar d’n hoofdspreeker veulste lang. Ik zaag Tienen ammòl op en neer treeje en ik hurde Ante zuchte. Onze Klaas ha ok moeite bé de les te bleijve, da zaag ik wel. Toen eindelijk ’t vijfde papier passeerde, kwaamp de afsluiting. De gastvrouw verzocht alleman òn toffel te gaon en da waar òn gin doof minse gezeed. Tien en Ant en onze Klass dinne mee nor de eetzaal. Ik kwaamp ’r wa lòtter aachteròn. Tien zaat neeve unne jonge gast die ’m ònspraak. ‘En wat brengt u hier, als ik vragen mag?’ hurde-n-ik. Tinus ha z’n antwoord vlot klaor: ‘Honger!’ Hij riep ’t mi ’ne staole snuujt. Ik neep m’n teen bé mekare, want ik wies da ’t een van de organizatore waar, die de vraog stelde. ‘Ge kunt hum ok nerres mee nor toenimme,’ smiespelde Ant. ‘Ik bedoelde eigenlijk: bent u ook creatief?’ ‘Jazeeker,’ viel mee ’t antwoord, ‘ik ben d’n ùitvinder van de knooppunteroetes!’ Ik wies nie wa’k hurde, mar de mins von ’t wel ’n goei antwoord. ‘Da’s zeeker heel creatief,’ knikte-n-ie. Hij geleufde-n-’t gelijk.

geschreven door: Bèt van Klaasse